Oración polas vocacións na Catedral e no Seminario

Dous xoves ao mes o Seminario Diocesano participa no Xoves Eucarístico ás 20h. E un xoves ao mes organízase unha vixilia de oración entre as 21 e as 22h. Despois da vixilia desta semana, as seguintes serán: 15 de decembro, 12 de xaneiro, 9 de febreiro, 9 de marzo, 6 de abril, 4 de maio e 1 de xuño.


Ademais, o Seminario invita aos fieis a unirse á adoración eucarística e ao rezo de vésperas solemnes que se fai na Capela Maior todos os domingos deste curso 2016-2017 entre as 20:15h e as 21:15h. Accédese á Capela Maior do Seminario pola fachada principal.

50 anos da Parroquia da Estación

50-anos-parroquia-da-estacion

A unidade pastoral da Parroquia da Estación comprende actualmente A Parte, Bascós, Chavaga, Reigada, Rivasaltas e Valverde. Baixo o lema “Camiñando da man de Xesús e María” vense celebrando o cincuentenario da Parroquia desde hai varias semanas. Así, o sábado 5 de novembro houbo Misa cantada co grupo Trícole, e o sábado 12 coa Schola Gregoriana Lucensis. Námbolos dous casos houbo tamén un concerto.

E o domingo 20 de novembro ás 12:30h hai unha Eucaristía de acción de grazas, presidida polo señor bispo Alfonso Carrasco Rouco. Intervirá a Coral de Renfe.

[Imaxes das celebracións feitas]

Misa polas vítimas da violencia machista e acto de sensibilización na parroquia A Milagrosa

pola-eliminacion-da-violencia-contra-a-muller

O venres 18 de novembro ás 19.30 h, na parroquia da Milagrosa hai unha Eucaristía polas vítimas da violencia machista. E sobre as 20 h, un acto de sensibilización respecto do grave problema da violencia contra a muller, no que colaboran Cáritas Diocesana (Área de Muller), a Asociación contra a violencia de xénero en Lugo Si Hai Saída, Colexio Salesiano Divina Pastora, a Unidade de prevención, asistencia e protección a mulleres vítimas de violencia de xénero da Policía Nacional, e a iniciativa “Queremos iluminar o mundo. Hai razóns. Non hai escusas” da IV edición das 24 horas de Mans Unidas.

A Organización Mundial da Saúde estima que no mundo, unha de cada tres mulleres sufriu violencia física ou sexual por parte da súa parella, ou violencia sexual por terceiros. En España, segundo os datos da Delegación do Goberno para a Violencia de Xénero, no que levamos de ano, son 37 as vítimas mortais, asasinadas polas súas parellas ou ex parellas. E en 19 destes casos deixaron menores orfos. É unha obriga dos poderes públicos facer todos os esforzos posibles para terminar con esta lacra, pero tamén é un labor de todos, individual e colectivamente, colaborar na erradicación desta violencia e apoiar ás vítimas restituíndo a dignidade que lles foi arrebatada.

A comunidade parroquial da Milagrosa quere honrar na Eucaristía a memoria das vítimas, de todas as vítimas da violencia machista. Desexa que a comunidade únase a eles pedindo a Deus polas vítimas e pola paz, e mostre a súa repulsa a todas as formas de violencia. A vida de todas as persoas é sagrada.

Dialogar e actuar con datos ou con estereotipos

Na nosa sociedade o diálogo faise difícil porque abundan as argumentacións de tipo emotivo como: “iso non o soporto”, “iso gústame ou desgústame aquilo”… Outras veces vaise ridiculizar e desacreditar ó interlocutor. En xeral temos diálogos pouco fecundos pois apenas usamos datos e feitos da realidade, pero si moitos prexuízos e estereotipos.

Agardo que os tres seguintes exemplos aclaren algo o tema:

1. É frecuente escribir ou falar da “turbosantidade de José Mª Escrivá”, da “súa santidade exprés”, ou outras afirmacións desacreditativas da Igrexa nese proceso de canonización. Prescindindo da simpatía que se lle teña, quero sinalar algúns feitos obxectivos:

– Escrivá de Balaguer foi beatificado o 17 de maio de 1992 xunto con outra persoa significativa. A homilía de Xoán Paulo II nesa beatificación non se difundiu, e só unha vez vin a referencia ó seu contido.

– Escrivá foi canonizado o 6 de outubro de 2002, e a persoa beatificada con el o 1 de outubro de 2000, dous anos antes.

– Non me consta que Escrivá apareza citado en ningunha encíclica papal, pero a beatificada con el aparece nunha encíclica de Bieito XVI, “Spe Salvi” (nº 3-5)

Por suposto que caben varias lecturas e interpretacións, máis ou menos adecuadas, pero sen contradicir os datos.

2. Outro campo de discusión sen apenas datos é o referente ó preservativo e á Sida. Sempre que vexo artigos nos medios de comunicación sobre o tema busco se dan a porcentaxe de fiabilidade del para previr a Sida. Lendo cada día dúas ou tres publicacións, en 30 longos anos só atopei ese dato dúas veces, e unha vez máis mencionado de xeito indirecto. Dáse frecuentemente o seu grao de fiabilidade para previr embarazos.

Isto lémbrame a conversa que tivo un amigo, profesor dunha das Facultades de Enxeñeiría de España, cun fabricante de preservativos. Este faláballe das medidas da porosidade do látex e do que medía o virus do VIH (a cabeza do espermatozoide é unhas cen veces maior ca o VIH). Tamén lle mostraba a súa satisfacción pola promoción gratuíta do seu produto, xa que así ninguén lle podería presentar unha Demanda por Publicidade Enganosa, (véxase a publicidade que fan os fabricantes).

Tamén sería aconsellable presentar datos da evolución da Sida en países que basean a súa prevención no preservativo e os que a centran máis na fidelidade e en retrasar a idade de inicio das relacións sexuais. A OMS recomenda ademais do preservativo outros métodos de prevención… Véxase a foto que fixen na República Dominicana da Campaña contra a Sida financiada pola Unión Europea, por tanto, por España!!!

valla-r-dominicana_anton-negro

3. No campo das relacións diplomáticas, o Goberno de Zapatero presentou unha queixa ó Nuncio da Santa Sé a finais de xaneiro de 2005. Pensaban que Xoán Paulo II criticara a política do goberno sobre os matrimonios homosexuais, a política da auga e os transvases… Tamén houbo unha gran polémica político-mediática sobre o tema. Menos mal que a Igrexa é Misericordiosa e o portavoz, J. Navarro Vals, só respondeu cun prudente: “O Papa non dixo iso, lean o seu discurso”. (“Cristianisme i Justicia”, nº 170)

Pero presentar unha protesta polo que non se dixo, deixa en mal lugar ó embaixador “cerca da Santa Sé”, ó Ministro de Exteriores (que era católico!), ó Goberno en xeral, e non favorece en nada a imaxe dos españois no mundo.

Outro exemplo serían os comentarios sobre Bieito XVI cando escribiu sobre “o boi e a mula no Belén e sobre os Reis Magos”, que non tiñan nada que ver co escrito por el, co fácil que sería consultalo! Ou o referente ás igrexas de Chile e Arxentina ante as ditaduras (a Arxentina ten bispos asasinados na represión: Enrique Angelelli o 4-8-76 e Carlos Ponce de León o 11-7-77). Máis exemplos non son necesarios.

Un diálogo serio esixe facelo dende a vida e con datos fiables, coa aceptación da outra persoa e a escoita profunda. Ten que buscar medrar no coñecemento da realidade e da Verdade…

Para tomar decisións e facer proxectos de vida responsables é necesario coñecer datos da realidade, ter un ideal ou utopía cunha adecuada antropoloxía, actuar con ética e moral… pois o fin non xustifica os medios.

Antón Negro

Centenario da morte da Madre Encarnación, fundadora das Franciscanas do Rabaño de María

m-encarnacion-1

O pasado domingo a Parroquia de San Antonio de Padua (Lugo) acollía un acto en memoria da Madre Encarnación, fundadora das Irmás Terciarias Franciscanas do Rabaño de María, presentes na devandita Parroquia. A Madre Encarnación foi recentemente declarada venerable e está en proceso de beatificación. Desde este mes de novembro e durante os vindeiros 12 meses ten lugar a celebración do centenario do seu falecemento.

 A presenza da congregación en Lugo foi a primeira fóra das terras andaluzas onde nacera. Nos anos 1930 chegan a Monforte e pouco despois á cidade de Lugo; ademais, estiveron uns anos en Lalín. Coa súa obra social “Si á vida” levan na Parroquia de San Antonio de Padua (Lugo) desde hai trinta anos, acollendo a nais solteiras, vítimas de malos tratos, nenos en situación de abandono.

Madre Encarnación, portadora de misericordia

“Na personalidade –humana e espiritual, a un tempo- de madre Encarnación destacou de xeito singular e extraordinario o matiz da misericordia, desa capacidade de querer ao outro “como é”, de aprezalo na súa individualidade e entregarse tanto máis, canto maiores e máis perentorias sexan as carencias do outro. Estimulada por ese sentimento, e adornada cunha especial sensibilidade para percibir os problemas máis acuciantes da contorna e ofrecerlles unha axuda eficaz, consagrou a súa vida á caridade. Como boa franciscana, madre Encarnación practicou a misericordia cos pobres e desvalidos”, Juan Antonio Vives Aguilella: Con entrañas de madre; biografía de madre Encarnación Carrasco Tenorio, Cádiz, Hermanas Terciarias Franciscanas del Rebaño de María, Curia General, 2011

A %d blogueros les gusta esto: