Ultreia Diocesana

O domingo 21 de outubro a partir das 11h terá lugar na Casa Diocesana de Exercicios a Ultreia diocesana de Cursiños de Cristiandade. O programa previsto é o seguinte:

  • 11h  Acollida
  • 11:30h Conferencia do párroco de San Francisco Xavier e Delegado de Apostolado Segrar, Jesús Ángel Fernández Aira
  • 12:30 h Diálogos
  • 13 h Eucaristía
  • 14 h  Comida a compartir que proporcionará a Casa Diocesana, previa demanda no teléfono 982 22 77 05 por importe de 13 €
  • 15: 30 h Asemblea

Bicentenario de San Xosé María de Suegos

O sábado 20 de outubro ten lugar unha peregrinación de 5 km entre Mosteiro e Suegos, con paradas na capela da Virxe dos Remedios de Xerbolés e capela das Neves) para orar e coñecer aspectos da vida do santo por medio de audiovisuais.

En Suegos visítase a casa natal e ás 13 h haberá unha Eucaristía presidida polo bispo Mons. Alfonso Carrasco Rouco.

Existe a posibilidade de xantar, avisando nos números de teléfono 608 010 147 (Jesús Trigo) ou 658 370 318 (Miguel Asorey).

[Escoitar entrevista ao sobriño-bisneto do Santo e ao párroco de Suegos]

Actos con motivo do Día Europeo contra a Trata de Persoas

Con motivo da celebración do Día Europeo contra a Trata de Persoas, desde Cáritas Diocesana de Lugo e dentro do seu proxecto de atención a mulleres vítimas de violencia, trata ou explotación sexual, o mércores día 17 levará a cabo unha acción de sensibilización na praza Maior de Lugo, consistente na colocación de 4 paneis informativos co obxectivo de dar visibilidade a esta realidade tan descoñecida para a maior parte da poboación.
Baixo a lema TRÁTASE DE PERSOAS, poderase coñecer en que consiste a trataa, datos estatísticos, así como testemuños directos das vítimas coas que se está traballando desde este proxecto. Os paneis estarán situados o día 17 na praza Maior e, posteriormente, irán rotando por centros educativos, centros sociais, e outros organismos que poidan estar interesados.
Tamén vai realizarase un vídeo informativo, que se difundirá a través das redes, co que se pretende explicar a situación actual da trata a través do testemuño de profesionais e  xente da cidade, convidando a sumarse a esta iniciativa. No mesmo, aparecerán distintas autoridades e personalidades que se manifestan en contra da trata.

Presentación do libro “Medio siglo de radio. Cincuenta años de Cope Lugo”

O martes 16 de outubro ás 20h terá lugar no Centro de Artesanía e Deseño (CENTRAD) sito na travesía da rúa Chantada (Lugo) a presentación do libro Medio siglo de radio do que se reproduce a continuación o prólogo, escrito por Mons. Alfonso Carrasco:

A los 50 años de la Cadena Cope

Nuestra Cadena Cope en Lugo celebra sus 50 años. En sus orígenes se encuentra sin duda la percepción de lo importante que era la comunicación, como había ejemplificado muy visiblemente su utilización en las grandes crisis políticas y bélicas del siglo XX. La radio podía ser un instrumento privilegiado para hacer llegar el mensaje cristiano a los fieles y a quien quisiera escucharlo; y, de hecho, ya se había realizado alguna experiencia pionera en nuestra Diócesis, en Sarria y Lalín. A seguir por este camino alentaba, por otra parte, el mismo Concilio Vaticano II, que acababa de clausurarse en el año 1965, que había invitado a toda la Iglesia a promover el diálogo con el mundo y había promulgado incluso un documento sobre los medios de comunicación, el Decreto Inter mirifica.

En este contexto, en el año 1967, mi antecesor, Monseñor Antonio Ona de Echave, miembro entonces del Secretariado de Medios de Comunicación Social de la Conferencia Episcopal, decide abrir en Lugo una emisora de la Diócesis, consciente de que, “tanto la radio, como otros medios de comunicación, si se utilizan correctamente, proporcionan valiosas ayudas al género humano”. Con esta premisa hace que se incluya en el proyecto de construcción de la “Casa Diocesana” un edificio para albergar las instalaciones de Radio Popular de Lugo, que se comenzó a edificar en verano de 1967. Y se construye también la antena, una obra de ingeniería de envergadura, tres veces más alta que la torre del reloj de la Catedral. En declaraciones a la prensa de la época, Mos. Ona de Echave, muy consciente de las exigencias y de los costes de la obra, hablaba sin embargo de hacer “una cosa buena o nada”, en referencia a la Radio popular naciente. Hoy podemos decir que, sin duda, supo “construir sobre roca”, de modo que “cuando vinieron los vientos y se salieron los ríos” la casa no se hundió; se pasaron momentos difíciles, incluso recientemente, pero la que hoy es Cope Lugo superó crisis que hicieron tambalear e incluso sucumbir a muchos de  los grandes medios.

Labor espiritual y labor social son, desde el inicio, principios fundacionales de la emisora, asentados en el humanismo cristiano. Radio Popular fue pionera en la retransmisión de la Santa Misa, programación que mantiene importantes picos de audiencia en las mañanas de los domingos frente a otros tipos de contenidos. Y ya quince días después de iniciar oficialmente la emisión, Radio Popular había logrado recaudar 30.000 pesetas para los más pobres de la provincia en la “campaña de Navidad”. Otras muchas campañas y maratones solidarios se hicieron a lo largo de los años. Los locutores y las distintas voces de los colaboradores entraban en cada casa, acompañaban, enseñaban, gozaban de gran confianza.

Era una empresa pequeña, pero que actuó como una gran familia. Fueron muchas las personas que, con entusiasmo y juventud, conocedoras de la profesión radiofónica, se entregaron totalmente a este proyecto de radio y a sus objetivos. Llega casi a 50 el número de trabajadores que pasó por esta empresa desde sus inicios, unos entre bastidores y otros de cara al público, aunque también éstos eran en cierto modo “invisibles” para los que escuchaban sus voces y no veían sus rostros. Hoy podemos celebrar con alegría el cincuentenario de una iniciativa radiofónica que ha conservado su identidad en la variación de los tiempos, de los trabajadores y de los oyentes. A todos estamos agradecidos.

Felizmente Cope Lugo no es sólo una magnífica historia, sino que sigue presente en la vida de los lucenses; de hecho, en la actualidad es líder de audiencia en nuestra provincia. Y esto es una responsabilidad para todos, para mí como Obispo y para todo el personal de la Cope.

Es una responsabilidad, porque a nuestro alcance están más medios y más tecnología de la que existía hace cincuenta años; y, por tanto, más capacidad de llegar al pueblo de Lugo, de potenciar nuestra comunicación. Será necesario poner todo nuestro empeño para que las nuevas posibilidades que ofrece la “revolución informática”, que determina ya la vida de nuestra sociedad, sirvan para complementar lo que transmiten las ondas. Contemplando la evolución de las tecnologías de la comunicación, estamos convencidos de que el medio radiofónico no está llamado a desaparecer; sabemos que “la televisión no mató a la estrella de la radio”, como se pronosticaba un tiempo, y confiamos en que las nuevas tecnologías tampoco lo van a hacer.

Al mismo tiempo, es igualmente una gran responsabilidad seguir siendo fieles a nuestra identidad, a la intención original, al ideario de la Cope, continuando en nuestras circunstancias el camino de los 50 años que celebramos. También ahora, no menos que en otras épocas, hemos de seguir guardando el amor a la verdad, el respeto por los oyentes y la independencia verdadera, movidos por las mismas certezas evangélicas y sostenidos por las mismas referencias eclesiales.

Estoy seguro de que el Señor bendecirá esta “pequeña gran empresa”, tan significativa en la vida de nuestra provincia. Que Cope pueda seguir siendo Cope muchos años más y, si Dios quiere, que pueda celebrar su centenario.

¡Muchas gracias a todos los que han hecho posible Radio Popular de Lugo! Y ¡muchas felicidades en este aniversario a todos los que se sienten parte de esta casa, trabajadores y oyentes! ¡Felicidades, Cope!

+ Alfonso Carrasco Rouco

Obispo de Lugo

[Ver tamén homilía na Misa de accion de gracias]

San Froilán e San Xosé María Díaz Sanjurjo

Falar dos santos é máis edificante que dos bandidos. Esta afirmación, que parece tan clara, non é tan evidente na sociedade actual. Recordo que na nosa infancia líamos vidas de santos. Sen embargo, na actualidade, hai un gran descoñecemento destas vidas exemplares. Se no medio das concurridas rúas da nosa cidade preguntaramos quen foi san Froilán, probablemente atopariámonos coa constatación dun impresionante descoñecemento deste noso Santo Patrón e paisano. E se preguntamos quen foi san Xosé María Díaz Sanjurjo, aínda peor. A santidade parécenos difícil tal vez porque nunca nos preguntamos seriamente en que consiste. Pero os santos son os nosos amigos e benfactores. Por iso é saudable achegarse a eles para coñecelos e sobre todo para imitalos.

Un monago de Lalín contábame hai uns días que xogaba a ser crego na casa coa súa familia. Ogallá que de tanto xogar a ser crego chegue a selo. Non é esta unha mala receita. Non podería suceder tamén que á forza de xogar a ser santos remataramos chegando a selos? Dise que Teresa de Lisieux chegou a ser santa xogando aos santos co Neno Xesús, como aquel neno que a forza de xogar a ser médico, remata, sen decatarse, nunha Facultade de Medicina ou exercendo tan nobre profesión nun hospital. Que sería de nós sen os santos, intercesores admirables, vidas exemplares, mártires, doctores, protectores? En dous mil anos de historia, afirma Bernanos, a Igrexa sufriu moitas catástrofes: arianismo, nestorianismo, pelaxianismo, o Cisma de Oriente, Lutero… pero sen os santos, grandes imitadores de Xesucristo, a cristiandade non sería máis ca un xigantesco montón de historias fracasadas e de chatarra oxidada baixo a choiva.

San Froilán e San José María Díaz Sanjurjo son dous santos da nosa terra lucense, que coñeceron o noso mesmo clima, camiñaron polas nosas corredoiras, rezaron nas nosas igrexas e medraron nas nosas casas.

Froilán, amigo e santo, ermitán e monxe, lugués e leonés, emigrante, camiñante, peregrino, amante da natureza e dos animais, fundador de mosteiros e de comunidades fraternas, bispo por aclamación popular.

San Xosé María, natural de Suegos (Pol, 1818), o vindeiro día 20 deste mes, recibirá na súa terra natal unha moi merecida homenaxe con motivo da celebración do 200 aniversario do seu nacemento. Estudiou no noso Seminario Diocesano e na Universidade de Santiago, ingresou na Orde de Predicadores e foi ordenado sacerdote en Cádiz. Fiel a súa vocación misioneira evanxelizou en Manila e en Luc-Thuy (Tonkin). Despois de ser nomeado bispo de Doung-Xuyen (1852) foi perseguido polo emperador Tu-Duc, torturado e decapitado en Nam-Dinh. San Xoán Paulo II proclamouno santo no ano 1988.

O Papa Francisco acaba de publicar unha interesante Exhortación Apostólica sobre “a chamada á santidade no mundo actual” baixo o título Gaudete et Exsultate (Alegrádevos e reloucade). É unha invitación a tódolos crentes e ás persoas de boa vontade a saír da mediocridade e a asumir, con gozo e alegría, os principios do Amor Primeiro, con frecuencia misturados e diluídos nun relativismo vulgar e conformista.

Queira Deus que mirando e contemplando a vida destes nosos santos (Froilán e José María) recuperemos folgos e coraxe para levar unha vida en santidade, resistir ás tentacións do mundo e anunciar a Boa Nova do Evanxeo de Xesucristo.

José Mario Vázquez Carballo

Vicario Xeral da Diocese

A %d blogueros les gusta esto: