Acompañar feridas interiores

Sen dúbida resultaralles rechamante saber que tras o 90% dos malos resultados académicos dos alumnos non se atopan dificultades intelectuais senón emocionais. E tras o 95% dos fracasos matrimoniais non se atopan problemas de incompatibilidade, infidelidades, senón que son manifestacións de feridas emocionais anteriores nunca resoltas. As nosas feridas emocionais e interiores, que proceden de non ser queridos, aceptados ou valorados, de que non se cubriron as nosas necesidades interiores, son a causa da maior parte dos problemas da vida adulta (laborais, de parella, de convivencia, sufrimentos persoais).

Somos feridos cando se produciu unha agresión ou unha carencia respecto da necesidade máis profunda que temos: a necesidade de amor. Necesitabamos de pai, nai, irmáns, profesores, amigos, amor, atención, respecto, agarimo, pero nalgunha ocasión recibimos desatención, burla, agresión, desprezo, acusación… Isto é o que produce a ferida.

Profesores, psicólogos, médicos, terapeutas, pais, nais e toda persoa que fai acompañamento a outras persoas, atopa unha situación á que debe dar resposta: as feridas interiores.

Dado que, en realidade, a saúde non é un concepto meramente biolóxico nin psíquico, quen acompaña a outros ha de saber como afrontar as feridas persoais do outro.

Igual que facemos cursos de primeiros auxilios para saber como afrontar feridas físicas, resulta imprescindible que fagamos algún tipo de formación en primeiros auxilios interiores, que nos permitan axudar ás persoas á súa recuperación e ao seu restablecemento integral.

Para a sanación afectiva das nosas feridas cómpre levar a cabo previamente un exercicio de fortalecemento, de coidado dun mesmo. Afrontar feridas é un traballo duro, polo que é necesario lograr unha certa fortaleza persoal que permita afrontar sufrimentos e reconstruír a vida. Unha parte importante do curar consiste en coidar. Unha maneira de curarse consiste en coidarse.

Por iso, é bo saber como favorecer o autocoidado, como recuperar o amor a un mesmo, como sandar as relacións cun mesmo e cos demais e como lograr fortalecernos o suficiente para poder ver os problemas como oportunidades para o crecemento.

E isto, que nos vén ben a todos, resulta urxente a quen se adicase ao acompañamento doutros, por traballo ou por vocación. A maior parte das nosas reaccións inaxeitadas, dos nosos medos, compulsións e bloqueos proceden de feridas que seguen presentes, de feridas ocultas que nunca dixerimos.

Xosé Manuel Domínguez

[Artículo original en castellano]

 Xosé Manuel Domínguez é un dos responsables do Encontro de pais que comeza o mércores 13 de novembro en Lugo (nas instalacións do colexio Divina Pastora) cos temas e a metodoloxía do Encontro de pais iniciado o pasado mes.

Deixa un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

A %d blogueros les gusta esto: