Desde este curso recentemente iniciado, o Seminario non ten como reitor a quen o foi durante os últimos sete anos: D. Daniel García. O feito de que deixe de ser reitor motivou que os seminaristas maiores fixese público un sentido escrito. Comezan dicindo que “non hai palabras nin obras que poidan pagar o agarimo de todos estes anos, a dedicación, a entrega e o amor co que nos tratou”.
Para os seminaristas, D. Daniel García “foi un auténtico pai que aconsellou, sufrindo coas intranquilidades e alegrándose e compartindo triunfos; foi un amigo co que falar e ser escoitados, rir e chorar, gozar dos pequenos momentos propios das verdadeiras amizades; foi o ombreiro no que apoiarse; foi unha réplica do corazón de Cristo no Seminario entregando cada día a súa vida por esa casa, por cada un dos seminaristas”.
