Conclúe a peregrinación diocesana a Fátima

Santuario de Fátima

A Hospitalidade de Nosa Señora de Lourdes da Diocese de Lugo organizou, desde o pasado 12 de setembro ao luns día 15, a Cuarta Peregrinación Diocesana de Lugo a Fátima (Portugal). Participaron 107 peregrinos de diversos puntos da Diocese lucense, acompañados de 2 sacerdotes.
Ademais das distintas celebracións organizadas no Santuario de Fátima (Misa na Capelinha das aparicións presidida por Lugo, Procesión dos fachos, Misa Internacional, Víacrucis, etc), os visitouse Lisboa (houbo unha Misa na Basílica construída sobre a casa natal de San Antonio de Padua); Belén; Bathala (Santa María da Vitoria), Alcobaza, Nazaré, Coimbra, todo o conxunto de Bon Jesú e o gran santuario de Sameiro, lugar onde se tivo un Acto Mariano.

Celebracións no santuario de Adai en honra da Virxe da Saúde

No santuario de Adai, Lugo, ás sete da tarde haberá un triduo en honor á Virxe da Saúde co seguinte programa:

Xoves día 18: Preside D. Ramón Díaz Abelairas, Párroco de San Lázaro.

Venres19: Preside Pegerto Vázquez López, Párroco de San Martiño de Ombreiro.

Sábado día 20: Preside D. Manuel Castro Gay, Párroco de Santiago de Meilán e cóengo.

O domingo 21 haberá misas desde as nove da mañá e ás 13 horas Misa Solemne, presidida por Pegerto Torres Hermida, Párroco e Arcipreste de Chantada-Carballedo.

Logo da Misa: Bendición de chaves (de casas, negocios, coches, etc) e a continuación a procesión. Finalmente, comida campestre e actuación de grupos.  

A Virxe pola dor, foi benaventurada

A Virxe sufriu penas e dores sen conto. É a Virxe das Dores! O ancián Simeón anuncioulle que unha espada atravesaría a súa alma (Lc. 2, 35).

Como foi a dor da Virxe? Foi só de sufrimento ou tamén de bágoas?

De Xesús sabemos que chorou ao predicir a ruína de Xerusalén (Lc. 19, 41); que chorou con bágoas na morte de Lázaro (Xn.11, 35).

De María, en cambio, non se nos di que chorou de forma específica, pero dáse a entender ao referirnos as situacións moi dolorosas en que viviu.

Chorar non é unha imperfección cando hai motivo para o choro. Chorar non é efecto de debilidade senón de fina sensibilidade. Chorar por amor é un don de Deus, don que só concede a almas moi santas.

María chorou e chorou moito, non nos cabe a menor dúbida. Non só chorou no Calvario; toda a súa vida, como a de Xesús, foi un martirio continuo.

As dores da Virxe ao pé da cruz foron certamente as máis atroces, pero non foron as únicos.

Sufriu María desde os seus máis tenros anos ao ver os pecados do mundo.

Sufriu, e seica chorou, polas penas de San Xosé que descoñecía a concepción virxinal de Xesús. Sufriu en Belén ao saber que todas as portas pechábanse a Deus o seu Fillo que viña ao mundo para a nosa salvación.

Sufriu cando deu a luz a Jesús nunha gruta e colocouno nun pesebre.

Sufriu cando fuxiu a Exipto, porque Herodes buscaba a Xesús Neno para matalo.

Sufriu, en fin, ao decatarse de que a súa estancia na terra prolongábase e agravábase nela a doenza que só se cura coa presenza e a figura do Amado, como di San Juan de la Cruz.

Manuel López Paradela: Guía Práctica de Almas Espirituales

Álvaro del Portillo, personaxe que atrae pola súa fe en Deus, a súa capacidade de traballo e a súa fidelidade

Álvaro del Portillo

Álvaro del Portillo, primeiro sucesor de San Josemaría, fundador do Opus Dei, será beatificado o sábado 27 de setembro en Madrid, cidade onde naceu fai cen anos.

Enxeñeiro pola Escola de Enxeñeiros de Camiños, Canles e Portos da Universidade Politécnica, onde estudou entre os anos 1934 e 1941,titulou a súa tese de doutoramento Proxecto de modernización dunha ponte metálica antiga (Ponte sobre o río Lor Lugo). Incorporouse ao Opus Dei en 1935, sete anos despois da súa fundación, e ordenouse sacerdote o 25 de xuño de 1944. En 1946 fixou a súa residencia en Roma, onde continuou á beira de san Josemaría ata o falecemento o 26 de xuño de 1975. A vida de Álvaro (1914-1994) demostra especial atractivo pola súa fe en Deus, a súa capacidade de traballo e a súa fidelidade. Para el a clave do verdadeiro “éxito” era: poñer o talento ao servizo dos demais. O seu servizo infatigable á Igrexa manifestouse, ademais, na dedicación ás tarefas que lle conferiu a Santa Sé como membro ou consultor de trece organismos e, especialmente, mediante a súa activa participación nos traballos do Concilio Vaticano II.

Agradezo a Deus que me permitise convivir con el durante os días de 1988 que estivo en Costa de Marfil para confortarnos nos comezos do traballo apostólico nese país. As súas moitas calidades e competencias para realizar un inmenso traballo ao longo da súa vida, tanto no Opus Dei como na Igrexa; as súas graves enfermidades; etc.; coñecinas polo que me contaron e lin. Con todo, convivindo con el aprendín o que é querer de verdade: pola dispoñibilidade cando se lle solicitaba; pola atención coa que escoitaba; polo interese que poñía en agradecer todo, a Deus e aos que estabamos con el. A palabra grazas estaba permanentemente na súa boca. Como detalle, recordo o encontro que tivo con xente sinxela, agradecendo aos xefes das tribos que cederan os terreos para construír obras sociais e centros de convivencia, foi inesquecible polo inmenso agarimo auténtico que tivo con cada un deles, recordándolles a carga de servizo aos demais que implica a autoridade.

Hai constancia de que D. Álvaro estivo en Lugo acompañando a san Josemaría nunha viaxe a Galicia en setembro de1947. Visitaron a catedral, e rezaron ante o Santísimo e ante a Virxe dos Ollos Grandes. Álvaro levouse unha estampa da Virxe que tivo á vista no seu despacho de traballo en Roma durante tempo. Canto rezaría por Galicia e esta cidade! Hoxe conservo esa imaxe como unha reliquia e pido que siga intercedendo por nós.

Ler máis

Segundo Cursiño de Ingreso e Selección de alumnado para o Seminario

Os días 10, 11 e 12 de setembro de 2014 terá lugar o segundo Cursiño de Ingreso e Selección para o curso 2014-2015, no que participarán todos os candidatos a seren alumnos do Seminario Menor.

 Fanse as entrevistas individuais ás familias e candidatos interesados que foron presentando as solicitudes. A entrevista inclúe, ademáis do diálogo e da presentación do proxecto e ideario do Centro, unha visita guiada ás instalacións.

A %d blogueros les gusta esto: