O 10 de maio é o día de San Xoán de Ávila, patrón do clero secular español. En Lugo, e noutras moitas dioceses de España, os sacerdotes estamos de festa, e tamén aproveitamos a ocasión para facer unha homenaxe aos nosos compañeiros que celebran as súas vodas de prata e ouro sacerdotais, 25 e 50 anos de fidelidade sacerdotal.
Moitos días comento cos meus compañeiros sacerdotes algo que me chama poderosamente a atención. Teño a impresión de que hoxe ninguén fai caso aos curas, que todo aquilo que dicimos pasa totalmente desapercibido e que non interesa a ninguén. Pero, ao mesmo tempo, atopámonos con que non nos chegan as horas do día para atender a todas as persoas que acoden a nós, nin para levar a cabo todas as actividades que dependen do noso ministerio sacerdotal, mesmo, ás veces, co perigo de terminar queimados e sempre incomprendidos.
Pero, máis aló do actual activismo dos sacerdotes, está o mesmo Cristo, o único sacerdote, do que nós participamos polo sacramento da Ordenación. Antes, durante e despois de facer un é sacerdote. Ante todo, somos.
