“Tivemos os oficios de Venres Santo, e avísanme dunha señora que está enferma. Cando pregunto se está lonxe dinme que non, está preto. Dúas horas andando até alá. A casa dela tiña uns 10 m2 Había un camastro, unha bolsa que era o seu armario onde tiña un pano e outras cousas para cambiarse. E ao fondo tiña unha galiña que estaba incubando. Non tiña máis. Cando terminei, deille a comuñón, ponse a chorar, vai onde a galiña, saca dous ovos e dime:
– Padre, deume unha alegría tan grande traéndome a Cristo. Cómase estes ovos cando regrese vostede.
– Non, cómeos ti por Deus, eu estou contento co ofrecemento, dígolle.
– Non, padre, non mos rexeite, é o único que teño para darlle.
“Ao final tíven que marchar cos dous ovos. Dúas horas de volta nas que ía chorando. Pensaba: Señor, trouxéchesme aquí ao centro da selva, para mostrarme a viúva do templo.
“Porque o misioneiro non soamente leva a esperanza, senón que recibe a esperanza”.
Juan Antonio Fraile, misioneiro Comboniano na República Democrática do Congo, que participou
nun acto celebrado o 15 de outubro no salón de actos do Seminario de Lugo para conmemorar o Domund