Peregrinación ao Santuario de Covadonga

A saída de Lugo será o sábado 9 ás 7 h da praza de Bretaña. Ás 12 h celebrarase unha Eucaristía en Covadonga ofrecida pola Unión Eucarística Reparadora de Lugo. Despois de xantar pártese para Oviedo, onde se visita a súa Catedral e a basílica de San Juan. Finalmente o primeiro día asístese a unha conferencia do cóengo da catedral ovetense Andrés Pérez Díaz, que falará da Virxe María como modelo da relación con Xesús. O domingo 10 comeza coa oración de laudes, e o resto da mañá visítase o Monte Naranco. Pola tarde regrésase a Lugo, con visita ao faro de Luarca.

O prezo (120 €) inclúe viaxe, entrada a museos e aloxamento na Casa de Espiri-tualidad Santa María do Aramo en réxime de pensión completa (salvo o xantar do primeiro día). Contactos: Unión Eucarística Reparadora 619 985 881   643 882 169

Peregrinación a Terra Santa

Coordinada e animada por Frei Francisco Castro Miramontes, entre os días 12 e 21 de febreiro, ten lugar unha peregrinación a Terra Santa desde Galicia.

Día 1: A Coruña – Madrid

Día 2: Madrid – Tel Aviv – Nazaret

Día 3: Monte Carmelo – Caná de Galilea – Nazaret

Día 4: Lago de Tiberíades e a súa contorna – Monte Tabor

Día 5: Xericó, río Xordán; Mar Morto; Belén

Día 6: Ein Karem, Belén, Campo dos Pastores

Día 7: Xerusalén: monte das Oliveiras e cidade vella

Día 8: Xerusalén: Emaús – Monte Sión – Xerusalén

Día 9: Xerusalén – Tel Aviv – Madrid

Día 10: Madrid – A Coruña

Cada día celébrase a Eucaristía nun lugar santo diferente.

Información e reservas: Jesús Martín Arce

Peregrinación ao santuario do Corpiño

O sábado 4 de febreiro organízase unha peregrinación ao santuario do Corpiño, en Lalín. Os interesados teñen dúas modalidades para participar: facendo unha andaina previa á celebración da Misa e o posterior xantar, ou chegar ao Santuario en autobús.

O último día para inscribirse é o 1 de febreiro e para facelo é preciso contactar coas parroquias organizadoras da peregrinación: Meira (658 370 318), Sarria (625 646 558) e Castroverde (667 677 363).

Peregrinación a Santiago organizada por varias parroquias

As parroquias de A Milagrosa, Castroverde, Meira, Pol e Sarria organizan unha peregrinación a Compostela facendo cada mes a pé un tramo do Camiño Primitivo.

  • 22 de xaneiro: Lugo – San Román da Retorta (18 km)

  • 12 de febreiro: San Román da Retorta – Merlán (15 km)

  • 19 de marzo: Merlán – Cortobade (18 km)

  • 16 de abril: Cortobade – Amenal (17 km)

  • 14 de maio: Lavacolla – Santiago (9 km)

Ano Santo, ano de peregrinacións

Todos os camiños levan a Roma, e moitos, a Compostela. Os que conducen a Roma, proceden dos 4 puntos cardinais. Os que levan a Compostela, son principalmente 5:

O camiño Francés, que, partindo de Roncesvalles, cruza as terras de Aragón e, despois de soportar a calor sufocante das planicies castelás, saborea o plácido clima do Monte do Gozo, contemplando a Catedral compostelá, meta da peregrinación.

O Camiño Inglés, polo cal, os peregrinos procedentes do Reino Unido, desembarcan nos portos da Coruña ou de Ferrol, e continúan viaxe cara á capital galega.

O Camiño Portugués. Este camiño pode partir da cidade de Lisboa e, desde alí, os peregrinos diríxense a Galicia.

O Camiño Primitivo, polo cal peregrinou o rei Alfonso II, no século IX.

O Camiño do Norte, percorre as zonas occidentais de Francia e, cruzando a fronteira internacional por Hendaia ou Irún, pasan a España.

Á cidade xacobea pódese acceder a pé por camiños rurais, en tren, por vía aérea… Con todo, para o peregrino, segue sendo acertado o verso de Antonio Machado: “camiñante, non hai camiño, faise camiño ao andar”. O que viaxa para recrearse, o excursionista elixe a ruta máis fermosa e máis cómoda; a que máis lle comprace: busca o seu solaz persoal. Non así o peregrino: o móbil do seu camiñar é relixioso. Camiña por penitencia, faino para dar grazas polos favores recibidos, ou en demanda de novas bendicións. Ao auténtico peregrino, non lle importa a beleza do camiño: busca chegar pronto ao santuario de referencia, para presentar a ofrenda ao Señor. Non busca o confort de suntuosos hoteis para descansar. Prefire os humildes albergues, para recuperar forzas e poder seguir camiñando novamente.

O Camiño do peregrino é fatigoso pero enriquecedor. Os peregrinos comparten horas de sol e de choiva. Tamén comparten a fe e a ilusión con outros camiñantes. O negativo compartido é máis levadío, e o positivo, se se comparte, é máis reconfortante. O encontro duns con outros, fai que o mundo se faga máis pequeno. Para os auténticos peregrinos, as fronteiras, máis que liñas de separación, son lugares de encontro acolledor. Alí está o Señor, convertendo en amigos a xentes descoñecidas.

A experiencia da súa peregrinación convenceulle de que a ausencia de prexuízos acrecenta a certeza de que no mundo queda moita xente da que aínda podemos fiarnos.

Indalecio Gómez

Cóengo da Catedral

[Artículo en castellano]

A %d blogueros les gusta esto: