Carta dos Bispos de Galicia co gallo da campaña de sensibilización para a matriculación na materia de Relixión católica

Queridos pais e nais:

Saudámosvos de novo, a vós e a toda a comunidade cristiá, con motivo da Xornada Diocesana sobre o Ensino Relixioso na Escola, neste tempo no que se abre o proceso de matriculación para o próximo curso escolar 2023/2024.

Como ben sabedes, todos os centros educativos teñen obrigación de ofertar esta materia e, vós como pais, tedes a opción de escollela.

Sendo conscientes de que a nosa sociedade actual vive nunha profunda crise de valores e que a presenza da Relixión no ámbito público se quere silenciar cada día máis, é especialmente importante que, como cristiáns, fagamos valer o noso dereito para estar presentes nas aulas, e iso soamente é posible se existe demanda da materia.

A materia de Relixión ten como obxectivo a educación integral do alumnado, tanto a nivel de cultura relixiosa, como a nivel de valores. Así mesmo, é importante a súa dimensión de acompañamento persoal, que axuda ao alumnado para crecer en todos os seus ámbitos: humano, espiritual, cultural e ético.

A misión da materia, así mesmo, é ofrecer un coñecemento crítico e maduro da fe cristiá, no marco dun diálogo interdisciplinar entre o evanxeo e a cultura humana, á poboación en idade escolar, pretendendo que a mensaxe cristiá, que é o que fragua a nosa cultura, forme parte da formación que os vosos fillos e fillas reciben no colexio e no instituto.

Vós, como pais e nais, asumistes no momento do bautismo dos vosos fillos a responsabilidade de educalos na fe. Para facilitarvos este compromiso, ademais da educación cristiá que lles ofrecedes en casa, a Igrexa pon á vosa disposición o ensino relixioso escolar, cun profesorado doctrinal e pedagóxicamente formado, como complemento da vosa irrenunciable responsabilidade educativa e expresión do dereito, como pais, a educar aos vosos fillos conforme ás propias conviccións e crenzas.

Animámosvos, pois, a que matriculedes aos vosos fillos na materia de Relixión, xa que non soamente lles axudará a crecer como cristiáns, senón tamén como persoas.

Co noso agradecemento e apoio aos pais e profesores que entregades xenerosamente o mellor de vós na educación dos vosos fillos e alumnos, bendicímosvos con afecto no Señor e encomendámosvos nas nosas oracións.

+ Francisco José, Arcebispo de Santiago

+ Luís, Bispo de Tui-Vigo

+ Alfonso, Bispo de Lugo

+ José Leonardo, Bispo de Ourense

+ Fernando, Bispo de Mondoñedo-Ferrol

Síntese final do foro «Cara a un novo currículo de Relixión»

O xoves 22 de abril preséntase a síntese final do foro «Cara a un novo currículo de Relixión. Un diálogo entre todos e para todos». Con ocasión da recente reforma da lei educativa, que fará necesario actualizar os currículos, a Comisión Episcopal para a Educación e Cultura realizou un debate en varias sesións sobre as cuestións que deben terse en conta na revisión do currículo de Relixión Católica, e agora froito dese debate ofrece algunhas conclusións.

O xoves 22 de abril, de 18h a 18.30h, o presidente da Comisión Episcopal para a Educación e Cultura, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, bispo de Lugo, e a directora do Secretariado, Raquel Pérez Sanjuán, son os encargados da presentación en streaming da Síntese.

Segunda sesión do Foro sobre o novo currículo de Relixión

A segunda sesión do Foro en liña de debate que organiza a Comisión Episcopal para a Educación e a Cultura baixo o título “Retos de la escuela y la sociedad del s. XXI a la Enseñanza Religiosa en la Escuela” será o 2 de marzo de 17:30 h a 19:30 h co seguinte programa:

Relatorio marco: “Clase de Religión en salida, la respuesta a los desafíos actuales” por Carlos Esteban Garcés. Director do Observatorio da Relixión na Escola. Centro Universitario La Salle (Madrid)

Panel de debate

Desafíos de la digitalización y capital humano” Marcelino Cabrera Giraldez Investigador senior. Unidade Capital Humano e Emprego do Centro Común de Investigacións da Comisión Europea (Sevilla)

Desafíos de las diversidades y movilidades de las sociedades de nuestro tiempo”

Fernando Vidal Fernández. Director do Instituto Universitario da Familia. Universidade Pontificia Comillas (Madrid)

Desafíos de una ciudadanía local y global” Carlos García de Andoín. Director do Instituto Diocesano de Teoloxía e Pastoral (Bilbao)

Desafíos del aprendizaje a lo largo de la vida” Francisco López Rupérez. Director da Cátedra de Políticas Educativas. Universidade Camilo José Cela (Madrid)

Desafíos para la escuela católica en las sociedades plurales” Pedro Huerta Nuño. Secretario Xeral de Escuelas Católicas

Unha boa práctica

Aprendizaje y servicio en la clase de Religión” por Isabel Gómez Villalba. Profesora de Relixión Católica en Secundaria en Zaragoza.

[2ª emisión]

Un diálogo entre todos e para todos. Cara a un novo currículo de Relixión

A Comisión para a Educación e Cultura da Conferencia Episcopal Española organiza uns foros aos que convida a toda a comunidade educativa, para deseñar o novo currículo da materia entre todos.

O foro en liña de debate “Un diálogo entre todos e para todos. Cara a un novo currículo de Relixión Católica”, terá unha primeira sesión o 23 de febreiro e a cuarta e última o 16 de marzo.

Diversidade de voces

Na inauguración haberá un debate no que participará Alejandro Tiana, secretario de Estado de Educación; ao que acompañarán, Javier Carballo Fernández, OP, presidente da Facultade de Teoloxía de San Esteban (Salamanca); e Javier Valle, director do Grupo de Investigación sobre Políticas Educativas Supranacionais da Universidade Autónoma de Madrid.

Nesta primeira toma de contacto, ademais do presidente da Comisión, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, contarase cun relatorio marco do cardeal Angelo Bagnasco, presidente do Consello de Conferencias Episcopais de Europa (CCEE).

Nas seguintes tres sesións compartirase cada día unha boa práctica na materia de Relixión, como é o caso de Innovareli, que explicará o último día José Fernando Juan, profesor do Colexio Amorós (Marianistas) e colaborador de Vida Nueva.

Pola súa banda, os relatorios marco estarán a cargo de Antonio Roura, director da revísta Religión y Escuela, que falará sobre a Teoloxía na ERE; Carlos Esteban Garcés, director do Observatorio da Relixión na Escola e autor do “Informe 2020 Panorama de la Religión en la Escuela” da Fundación SM, que ofrecerá respostas aos desafíos actuais; e Carmen Pellicer, directora de Cuadernos de Pedagogía, que reflexionará sobre o currículo de Relixión nunha sociedade pluriconfesional.

Os paneis de debates contarán con relatores da talla de Fernando Vidal, director do Instituto Universitario da Familia da Universidade Pontificia Comillas e columnista de Vida Nueva; Carlos García de Andoin, director do Instituto de Teoloxía e Pastoral de Bilbao; o secretario xeral de Escolas Católicas, Pedro Huerta; ou o marianista Javier Cortés, ex presidente de SM.

[Acceder]

P implica q

Quedan afastados xa os meus anos de Universidade onde puiden aprender algo de Lóxica de mans da Compañía de Xesús. Nunca lles estarei demasiado agradecido. Aínda desde a lembranza gardo algúns dos conceptos máis básicos desta disciplina tan apaixonante e tan apegada ao ser humano.

Que é a verdade?, preguntábase Pilatos. Pregunta para nada baladí, que desde a Lóxica recibe múltiples e variadas aproximacións. Que boa e sa a pluralidade. A lóxica axúdanos a tomar decisións lóxicas, permítanme a tautoloxía, e achéganos á verdade, entendámola como a entendamos.

Por acudir ás fontes, tamén nesta cuestión bótanos unha man o bo de Aristóteles cando na súa Metafísica dános unha maxistral lección de lóxica, a saber: “Dicir do que non é que é, ou do que é que non é, é falso, e dicir do que é que é, ou do que non é que non é, é verdadeiro”. Gran tipo este Aristóteles.

Vivimos a época da verdade como imaxe, rodeados de vídeos: que se Facebook, que se YouTube, que se WhatsApp… que se os noticiarios de todas as cadeas de TV… e hai unhas cantas… Nos vídeos hai de todo, algúns mellores que outros. Algúns enganosos, ou construídos a base dun curta e pega que fai que a verdade quede diluída, difuminada ou cernada en función de intereses concretos. Mesmo medios de comunicación máis ou menos públicos, aparecen en ocasións como abertamente parciais nas súas opinións e non só nas súas imaxes. Non estaría de máis un cadriño para poder decidir que medios de comunicación financiamos cos nosos impostos.

Algúns á nosa época posmoderna, denomínana xa, a época da posverdade. Mesmo en filosofía política hai quen fala xa de posdemocracia. Onde imos chegar! Hoxe falamos de cidadanía; bonito concepto, aínda que un servidor, próximo á reflexión filosófico-política da Escola de Frankfurt, prefira seguir referíndose ao conxunto da sociedade como pobo, sendo este un concepto en desuso nesta nosa época lábil. O pobo, e só el, (tampouco nos gustan os poderes fácticos, que como as meigas habelos hainos) o que ten, polo menos até agora, a capacidade de decidir sobre as cousas que lle afectan. Como diría. Habermas, os afectados sobre algo teñen que decidir sobre ese algo.

Hai unha cuestión que afecta de cheo ao núcleo da sociedade: a educación, o ensino. Os que temos fillos sabémolo. Segundo un acertado proverbio africano “necesítase a toda a tribo para educar a un neno”. Non sobra ninguén!

Oito leis educativas desde a tan traída e levada Transición. Aí imos sobrados… Enténdanme a ironía. Pero, a que non saben un dos poucos denominadores comúns a todas elas? A demanda social polo ensino da relixión. Direino en forma de siloxismo para facerlle as honras ao título dese escrito:

Se a escola ten que atender nos seus ensinos á demanda social (o que o pobo pide) e a sociedade demanda -maioritariamente- o ensino da relixión, daquela a escola ten que ofertar ese ensino.

Isto é así, máis aló da colocación, máis acertada ou menos, dos cadriños de elección da materia nos itinerarios formativos ou da consideración que se poida ter sobre se esta elección supón unha perda de tempo ou non.

Falando de cadriños… Será que a solidariedade ou a xustiza entenden de crenzas? Non creo. Coñezo CARITAS desde a infancia e xamais vin que se lle pedise a ningún solicitante de axuda un carné, unha determinada filiación… ou se lle preguntase por cal dos dous cadriños defínese no IRPF ou se marca os dous, cousa que quen isto escribe ten por costume.

Pois terminamos como empezamos… que a lóxica é iso, lóxica. E a verdade, tamén e que benditos cadriños. Onde hai cadriños cheira a liberdade Que P implica q, é así que p, daquela q.

Queque Bayo,

Profesor de Teoría do Coñecemento na UESD

A %d blogueros les gusta esto: