A Nosa Voz

Comeza o Festival Organístico Corpus Christi

Gabriele Giacomelli (esqda.) e Enrico Viccardi (dta.)

O mércores 7 de xuño comeza a IX edición do Festival Organístico do Corpus Christi, que organizan Lucense Eucharisticum Centrum – Diocese de Lugo. Os concertos comezan ás 21 h e o primeiro (“Diálogo de dous órganos”) é o mércores 6 xuño na Catedral de Santa María. Os intérpretes son os organiistas italianos Enrico Viccardi e Gabriele Giacomelli

Programa:

1 Aurelio Bonelli (sec. XVI-XVII)

Toccata Athalanta (a dous órganos)

 

2 Domenico Zipoli (1688-1726)

Folias (Archivo musical de Chiquitos, Bolivia)

Gabriele Giacomelli

 

3 Alessandro Scarlatti (1660-1725)

Partite sopra l’aria della Folia

Enrico Viccardi

 

4 Giovanni Bernardo Zucchinetti (1730-1801)

Concerto in si bemolle maggiore (a dous órganos)

Spiritoso, Allegro

 

5 Domenico Scarlatti (1685-1757)

Sonata in fa minore K466

Sonata in do maggiore K515

Gabriele Giacomelli

 

6 Domenico Zipoli (1688-1726)

Elevazione in do maggiore

Enrico Viccardi

 

7 Padre Antoni Soler (1729-1783)

Concerto in la minore (a dous órganos)

Andante, Allegro, Tempo de Minué

Relevo na dirección de Cáritas Diocesana de Lugo

O 5 de xuño tivo lugar o relevo na dirección de Cáritas Diocesana de Lugo cun emotivo acto de despedida ao director da institución entre 2009 e 2023, Ginés Plaza e de benvida á nova directora, María Amparo González Méndez.

A primeira intervención foi do Sr. Bispo D. Alfonso Carrasco que mencionou os grandes cambios de Cáritas desde os anos 2008-2009: Afrontouse o desafío da tecnificación adaptándose aos novos medios e ás novas esixencias; obtención da Certificación de Calidade ISO 9001; debate das relacións de Cáritas coas dioceses; durante a pandemia continuouse atendendo á xente e iniciouse “Sempre xuntos”. En fin, Cáritas Lugo traballou para profesionalizarse máis nas relacións coas institucións e profundizou a dimensión diocesana. Para D. Alfonso Carrasco, Ginés Plaza imprimiulle a este labor unha dimensión eclesial.

Ginés Plaza agradeceu a colaboración dos membros de Cáritas e mencionou a cinco persoas: Mónica Yáñez, piar fundamental; Carmen Sandar e Paula Castro, que puxeron a Cáritas Lugo nunha situación económica solvente; Antón Negro, asesorando e guiando nos bos e nos malos momentos; D. Alfonso Carrasco, referente para todos. Finalmente, sinalou que o Espírito segue axudando a que Cáritas continúe o seu labor.

O Vicario Xeral da Diocese, Mario Vázquez, fixo a presentación da nova directora, Amparo González, e destacou a súa capacidade de organización e o feito de ser unha persoa resolutiva.

Pola súa parte, Amparo González dixo que Ginés déixalle o listón moi alto, que xa tivera trato con él e comprobara o seu carácter conciliador. O primeiro agradecemento foi a D. Alfonso Carrasco pola confianza depositada nela, tamén a Ginés pola súa implicación e a súa xenerosidade, e aos traballadores, aos voluntarios e aos párrocos. Agradeceu á empresa na que Amparo González traballa a flexibilidade e a disposición que lle brinda para poder levar a cabo a súa laboura en Cáritas. Tamén mencionou o apoio da familia e deu grazas á Virxe de Lourdes, porque Ginés Plaza regaláralle unha imaxe desa advocación, que a acompaña sempre.

Amparo considera que é un cargo con moita responsabilidade e comprometeu o seu esforzo para conseguir que as persoas vulnerables sigan sendo o centro de atención de Cáritas.

A nova directora de Cáritas Diocesana de Lugo María Amparo González Méndez é directora de operacións na empresa de Lalín GSI Dotación industrial. Na Xunta de Galicia foi Directora xeral de Familia, Infancia e Dinamización Demográfica (2012 – 2020) e anteriormente Directora xeral de Promoción do Emprego.

Carta dos Bispos de Galicia co gallo da campaña de sensibilización para a matriculación na materia de Relixión católica

Queridos pais e nais:

Saudámosvos de novo, a vós e a toda a comunidade cristiá, con motivo da Xornada Diocesana sobre o Ensino Relixioso na Escola, neste tempo no que se abre o proceso de matriculación para o próximo curso escolar 2023/2024.

Como ben sabedes, todos os centros educativos teñen obrigación de ofertar esta materia e, vós como pais, tedes a opción de escollela.

Sendo conscientes de que a nosa sociedade actual vive nunha profunda crise de valores e que a presenza da Relixión no ámbito público se quere silenciar cada día máis, é especialmente importante que, como cristiáns, fagamos valer o noso dereito para estar presentes nas aulas, e iso soamente é posible se existe demanda da materia.

A materia de Relixión ten como obxectivo a educación integral do alumnado, tanto a nivel de cultura relixiosa, como a nivel de valores. Así mesmo, é importante a súa dimensión de acompañamento persoal, que axuda ao alumnado para crecer en todos os seus ámbitos: humano, espiritual, cultural e ético.

A misión da materia, así mesmo, é ofrecer un coñecemento crítico e maduro da fe cristiá, no marco dun diálogo interdisciplinar entre o evanxeo e a cultura humana, á poboación en idade escolar, pretendendo que a mensaxe cristiá, que é o que fragua a nosa cultura, forme parte da formación que os vosos fillos e fillas reciben no colexio e no instituto.

Vós, como pais e nais, asumistes no momento do bautismo dos vosos fillos a responsabilidade de educalos na fe. Para facilitarvos este compromiso, ademais da educación cristiá que lles ofrecedes en casa, a Igrexa pon á vosa disposición o ensino relixioso escolar, cun profesorado doctrinal e pedagóxicamente formado, como complemento da vosa irrenunciable responsabilidade educativa e expresión do dereito, como pais, a educar aos vosos fillos conforme ás propias conviccións e crenzas.

Animámosvos, pois, a que matriculedes aos vosos fillos na materia de Relixión, xa que non soamente lles axudará a crecer como cristiáns, senón tamén como persoas.

Co noso agradecemento e apoio aos pais e profesores que entregades xenerosamente o mellor de vós na educación dos vosos fillos e alumnos, bendicímosvos con afecto no Señor e encomendámosvos nas nosas oracións.

+ Francisco José, Arcebispo de Santiago

+ Luís, Bispo de Tui-Vigo

+ Alfonso, Bispo de Lugo

+ José Leonardo, Bispo de Ourense

+ Fernando, Bispo de Mondoñedo-Ferrol

Presentación de Memoria 2022 de Cáritas e dos actos da Caridade 2023

O director de Cáritas Ginés Plaza (esqda.) e o delegado episcopal Antón Negro (dta.)

O 1 de xuño Cáritas Diocesana de Lugo presentou o labor levado a cabo durante o ano 2022 e as actividades da Semana de Caridade 2023.

O director Ginés Plaza informou que durante o ano 2022 foron acompañadas 6.597 persoas directamente, beneficiando indirectamente a 19.791 persoas.

Constatou o aumento da exclusión especialmente nas familias con nenos e adolescentes no seu seo.

O Delegado Episcopal Antón Negro falou sobre o significado do lema deste ano “Ti tes moito que ver”. Lema que lembra o dito de “ollos que non ven, corazón que non sente”. Iso é certo, pero non é menos válido e verdadeiro se o cambiamos a “corazón que non sente ollos que non ven”, porque só somos conscientes do que amamos, é dicir, do que facemos que “teña que ver connosco, cos nosos compromisos”.

E Antón Negro fai notar tamén que o lema ten unha 2ª parte: “Somos oportunidade. Somos esperanza”. Deixémonos mirar tamén pola realidade sen escondernos e deixémonos mirar polos pobres. Non ocultemos por medo a realidade de pobreza que outras persoas viven e vexámolas como irmáns con nome propio. Se miramos aos demais desde o xuízo ou a condena, non podemos ser oportunidade e esperanza para eles.

Finalmente a Secretaria Xeral, Mónica Yáñez, presentou as actividades da Semana da Caridade 2023, que inclúen o Pregón da Caridade do mércores 7 de xuño, ás 20 h no Salón de Actos da Deputación de Lugo. O pregoeiro deste ano é o Xerente da Estrutura Organizativa de Xestión Integrada de Lugo, Cervo e Monforte Ramón Ares Rico.

Proxección do documental “Libres”

Agora pode verse o documental “Libres” en Lugo. Unha viaxe ata o interior do home que está rompendo esquemas. Os pases serán no Seminario Diocesano de Lugo (Av. Alcalde Anxo López Pérez – Lugo) do 1 ao 4 e do 9 ao 11 de xuño. Horarios

ALGÚNS COMENTARIOS

“A elección dos relixiosos é a gran virtude da película. Todos resultan atractivos e teñen un discurso que saben expresar con autenticidade. Imposible non escoitar con atención a ese monxe a quen se lle suicidaron varios parentes, ou a ese outro que de mozo coqueteou co satanismo, ou a esa señora que de súpeto sorprendeu ao seu marido e aos seus seis fillos dicíndolles que os amaba moito pero que debía facerse monxa de clausura. Ou a esa veterana trapense que leva con alegría os días que lle regala o cancro (ela é, era a renteriana Garbiñe Galdós). Mikel G. Gurpegui (El Correo)

“Non se renuncia a certo efectismo nas escenas de natureza e paisaxe que salpican a obra, subliñado cunha máis que apreciable banda sonora orixinal. Unha moi estimable película que indaga nas entretelas do feito relixioso e abre un mundo pechado sobre si mesmo á observación do espectador. Quizá peque de carrexar demasiado material de primeira categoría que dese para montar varias películas”. Javier Rubio (pastoralsj)

 

Espléndido documental que se presenta como unha película sobre a vida contemplativa, pero que do que trata en realidade é da vida cristiá. O que conta é como o encontro con Deus fai plenamente humana a vida. Non é unha película para profesionais da vida relixiosa, senón para persoas que xa non soportan o baleiro dunha vida materialista chea de promesas incumpridas.

A película percorre distintos mosteiros e conventos de España, masculinos e femininos, en busca de testemuños que axuden a entender unha vida que está nas antípodas da que propón a mentalidade dominante. A cámara de Carlos de la Rosa introdúcenos, entre outros lugares, nas comunidades benedictinas dos mosteiros de Leyre (Navarra) e do Val dos Caídos (Madrid), na comunidade das monxas cistercienses do mosteiro das Huelgas (Burgos), dos monxes cistercienses de Oseira (Ourense), no convento de oblatas de Cristo Sacerdote de Madrid ou na comunidade de trapenses de San Pedro de Cardeña, en Burgos. Tamén a película dános a coñecer a singular experiencia dos ermitáns camaldulenses do Ermo da Nosa Señora de Herrera (Burgos), cunha espiritualidade próxima aos cartuxos.

Testemuños persoais, contorna natural e arquitectura monacal forman unha unidade no documental, que tamén mostra escenas da vida comunitaria” Juan Orellana (Alfa & Omega)

 

 “Libres é unha viaxe ao interior do home, ao fondo da alma, morada de Deus, onde se alcanza a plenitude persoal e a auténtica liberdade. Non se trata dunha reportaxe sobre os mosteiros de España, senón dunha interesantísima película documental sobre o ser humano que levanta a súa vista e a súa vida cara ao alto.

“A película, dunha gran beleza, atrapa desde o principio. Cada camiño polo que se chegou á vida relixiosa, cada encontro persoal co Señor, cada liberdade alcanzada, cada verdade patente e cada vida lograda son aldrabadas que admiran e dan que pensar. Mª Angeles Almacellas (CinemaNet)

 

“É un dos cantos máis fermosos e edificantes que se poden facer da vida contemplativa. Un compendio sublime de arte, liturxias, hábitos, labores sinxelos, moita paz… e a entrega completa do ser a unha vocación. Unha das máis fermosas películas sobre a vida contemplativa feitas en España ultimamente. Esta obra está repleta de testemuños apaixonantes e escenas incribles ”. Juan Cadarso

 

“A produción déixanos entrever a humana realidade das vidas dos monxes, o sentido profundo da súa felicidade, algo que o mundo sabe que está aí, pero non comprende”. Matilde Latorre de Silva

 

“Que leva a tantos espectadores para ver un documental sobre un asunto tan contra-corrente como a vida contemplativa? O espectador non pode evitar comparar o día a día destes monxes coa vida dos que estamos fóra do convento. A maioría vivimos dentro dun carrusel de actividades e obrigacións que non nos permite concentrarnos no importante. Quen é máis libre? Os de dentro ou os de fóra? Todos os que interveñen afirman sen dubidalo que o experimentado agora énchelles moito máis ca vida laica”. Antonio Yelo

 

“A película non necesita un contrapunto crítico, confía na intelixencia do espectador. E revélase como un regueiro de perlas, así como unha poderosa ferramenta para a reflexión.” Philipp Engel (La Vanguardia)

A %d blogueros les gusta esto: