Xornada de autoemprego organizada por Cáritas

empleo 2

O próximo día 2 de marzo, Cáritas Diocesana de Lugo organiza unhas novas xornadas denominadas Por que non?. Están orientadas a motivar e incentivar o espírito emprendedor entre as persoas desempregadas que poidan ser obxecto da intervención (desempregados con dificultades de incorporación ao mercado laboral como asalariados: mulleres, inmigrantes, desempregados de longa duración…).

Cóntase coa participación de Ugacota (Unión galega de cooperativas de traballo asociativo, Fundación Confederación de Empresarios de Lugo, Centro de empresas e innovación Nodus).

Colaboran no panel de experiencias: Bico de grao, Vinissi, Kekotucos, Centro de día Esmorga, Nudos e Miramar Cruises)

Realízase esta xornada no marco do proxecto “Emprégate II” que é unha acción posta en marcha no ano 2013 por Cáritas Diocesana de Lugo

Enfermidade irreversible?

vivir ben morrer benA principios do ano 2007 unha señora sufriu un grave atropelo. Tivérona que levar a Lugo, onde lle dixeron á familia que non había nada que facer pois xa estaba clinicamente morta… pero a señora curou e volve participar activamente na liturxia dominical e na súa casa segue sendo unha moi boa anfitrioa para os que a visitan.

Cando en febreiro de 1985 se operou meu pai, xunto con el operouse unha persoa á que lle deron como máximo 6 meses de vida debido a un cancro intestinal que padecía. O prognóstico non se cumpriu e o señor xa leva máis de 30 anos rodando por aí e agora como xubilado xubiloso. Non son os únicos casos que coñezo persoalmente.

Tamén é moi significativo o que lle pasou a Stephen Hawking no verán de 1985, cando unha virulenta pneumonía o deixou en coma mentres participaba na escola de verán do CERN en Xenebra. Os médicos suízos déronlle a entender á súa esposa que non había nada que facer e que, se ela lles daba a súa autorización, desconectarían o respirador, que o mantiña vivo, para deixalo morrer coa mínima dor posible. Jane, non obstante, negouse en redondo dicindo: “Desconectar o respirador era impensable. Que final máis ignominioso para unha loita tan heroica pola vida! Que negación de todo polo que tamén loitara! A miña resposta foi rápida: Stephen debe vivir” (Jane Hawking, Hacia el infinito, ed. Lumen).

Se Jane Hawking lle fixera caso ó ditame daqueles médicos, quedaría coma unha persoa que lle procurou unha morte digna a S. Hawking e case todos contentos loando a súa decisión humanitaria (?). Pero porque non se moveu nese esquema, hoxe sabemos certamente que lle tería privado de máis de 30 anos de vida e, tamén, da súa continua contribución á ciencia en favor da humanidade, xunto con outros valores humanos que nos aporta.

Volvendo á pregunta do título o concepto de “enfermidade irreversible”, levado ó extremo fainos concluír que NACER É UNHA ENFERMIDADE IRREVERSIBLE QUE TERMINA COA MORTE, NA NADA. Pero, se cambiamos a perspectiva, podemos afirmar que NACER É UNHA AVENTURA ENTUSIASMANTE QUE CULMINA NA CASA DE DEUS PAI. Entendemos “entusiasmo” no seu sentido etimolóxico de “vivir en Deus”, posuído por Deus.

Entre estas dúas actitudes que se acaban de sinalar, con tódolos matices intermedios que hai ou se poidan elaborar, todos temos inevitablemente que elixir. A elección pode ser consciente, inconsciente, mediocre… loxicamente mellor é que sexa reflexionada, consciente e liberadora. A responsabilidade desta elección é persoal, aínda que vén moi ben a colaboración dos amigos.

Aceptar a vida coma un regalo, camiñar sandados por Xesucristo e sostidos polo Espírito Santo, para logo entrar na vida futura na presenza da Trinidade (Deus Solidariedade) é unha ledicia que para todos quero.

Por outra parte estase a falar moito de MORTE DIGNA, pero a morte non é digna nin indigna, senón que é unha realidade inexorable que a toda persoa lle vai afectar. A dignidade ou indignidade cos matices necesarios está na actitude con que un enfronte a morte, e igualmente na actitude dos que acompañen ou acompañemos ós que teñen e temos que afrontar ese momento.

Antón Negro

Día de Hispanoamérica na parroquia lucense de San Francisco Xavier

Día de Hispanoamérica S Fco XAvier 2

Aínda que o propio día da celebración é o 6 de marzo, na nosa Diocese, celebrouse o día de Hispanoamérica odomingo día 28 de febreiro, na parroquia San Francisco Xavier. Houbo unha Eucaristía á que estiveron invitadas todas as persoas e asociacións hispanoamericanas que están asentadas en Lugo. A continuación no salón parroquial houbo exposición de produtos artesanais e gastronómicos.
A Eucaristía estivo presidida polo P. Eduardo Batubenga, sacerdote da República do Congo, que falou de San Francisco Xavier e animou a seguir colaborando coa obra misioneira, pois el é “un produto de obra misioneira”. Sen a colaboración económica desta obra el non podería ser sacerdote.

Nota dos bispos de Galicia ante a solemnidade de San Xosé

Ante a necesidade de fixar claramente o tratamento que dita festa debe ter por parte da comunidade católica, acordamos manter nas dioceses respectivas o carácter festivo deste día.

A persoa e a vida de San Xosé teñen na historia da nosa salvación unha importancia que foi recoñecida sempre pola sagrada Liturxia e as leis canónicas ao propoñer a súa festa como día de precepto (cf. canon 1246). Tradicionalmente o pobo cristián secundou esta norma dando un significativo realce familiar e social á festa do 19 de marzo.

No presente ano de 2016, este día foi declarado laborable na Comunidade Autónoma de Galicia. Ante a necesidade de fixar claramente o tratamento que dita festa debe ter por parte da comunidade católica, os bispos da Provincia Eclesiástica de Santiago acordamos manter nas diocesis respectivas o carácter festivo deste día.

En consecuencia, e para coñecemento dos fieis, dispoñemos:

1. Manter o 19 de marzo, solemnidade de San Xosé, festa de precepto, coa obrigación de participar na Santa Misa, aínda que sexa laboralmente hábil.

2. Aqueles fieis que teñan xornada laboral ordinaria quedan dispensados do precepto, aínda que se lles pide e recomenda vivamente a participación na Eucaristía dese día de festa dedicado a San Xosé, esposo da Virxe.

3. Pedir, igualmente, aos párrocos e rectores de igrexas que informen aos fieis con antelación destas decisións e acomoden no posible os horarios de misas ás posibilidades e necesidades dos fieis.

4. Ao coincidir a celebración do Día do Seminario coa festividade de San Xosé, a oración e a colecta para o Seminario diocesano serán trasladadas á tarde do sábado, día 12, e ao domingo, día 13 de marzo.

5. Respecto da celebración logo da hora nona do día 18 de marzo, de acordo coas indicacións do Calendario Litúrxico Pastoral da Conferencia Episcopal Española, celebrarase misa vespertina da Solemnidade de San Xosé. Para a misa vespertina do día 19 de marzo utilizarase o formulario do Domingo de Ramos.

Julián, Arcebispo de Santiago.

Luis, Bispo de Tui-Vigo.

Alfonso, Bispo de Lugo.

José Leonardo, Bispo de Ourense.

Jesús, Bispo Auxiliar de Santiago.

Antonio, Administrador diocesano de Mondoñedo-Ferrol.

Aos poucos, paso a paso

cuaresma 5Aos poucos, paso a paso xa estamos chegando á 3ª semana de Coresma. Moitas veces referímonos a este tempo penitencial e de preparación como un camiño que temos que percorrer. Como sempre, o tempo pasa voando e, case sen decatarnos, achegámonos tímidamente á Pascua.

Algúns, quizais moitos, vemos a Coresma como un tempo escuro e tristón, case como o mes de novembro. Estes sentimentos son lexítimos e débense á contemplación das nosas miserias e infidelidades, que a conversión coresmal pon máis de manifesto.

Con todo a luz que ilumina a vida dos cristiáns e do mundo non se apaga nunca, tampouco neste tempo. Unha luz que ilumina a nosa vida para que podamos saír con dignidade da escuridade na que nos some o pecado.

O Fillo de Deus resucitado é esa luz que aluma a escuridade do pecado e da morte. A meta da carreira coresmal é o sepulcro baleiro iluminado pola resurrección de Xesucristo.

Esta meta motívanos para facer este camiño cun ánimo renovado. Non camiñamos cara a ningún lugar. Camiñamos cara á casa do Pai misericordioso que espera aos seus fillos cos brazos abertos para darlles a mellor das herdanzas.

Neste camiño tamén temos momentos de avituallamento. O Papa, na mensaxe para a Coresma deste ano, invítanos a participar nunha xornada de oración e penitencia que el chama “24 horas para o Señor”. Este ano a invitación é máis forte, se cabe. En moitas parroquias e lugares da Diocesis organizarase algo neste sentido. Na parroquia de San Froilán haberá tamén unha vixilia de oración. Será o venres, 4 de marzo, desde as 9 da noite ata as 12.

Miguel Ángel Álvarez

A %d blogueros les gusta esto: