Deus

Levamos dúas semanas facendo o camiño luminoso do Advento. E de camiño e de luz fala abundantemente a encíclica. Lumen FIdei

No número 35 dinos que “o camiño do home relixioso pasa pola confesión dun Deus que se preocupa del e que non é inaccesible”. (LF35) e que “Deus é luminoso, e déixase atopar por aqueles que o buscan con sincero corazón”. (LF 35).

Nisto, empeñamos os nosos esforzos, durante este tempo de graza e preparación, que nos ofrece a Igrexa para celebrar o Nadal.

Un camiño que facemos comunitariamente para atoparnos cun Deus luminoso que, lonxe de ser inaccesible, xa saíu ao noso encontro moito antes de que nós o busquemos.

Así é o Deus de Xesucristo, un Deus que se preocupa de nós, que non se esconde, que se revela plenamente, que non anda nas tebras, que se manifesta ás persoas, sobre todo cando o buscamos con sincero corazón.

De cada un depende o facerlle un sitio na nosa vida. No medio de tantas cousas e tantas ocupacións, facilmente esquecemos a quen, de verdade, se preocupa por nós até as últimas consecuencias…

Miguel Ángel Álvarez Pérez

Comentamos a continuación unha cita breve da Lumen Fidei. Atopámola no número 23 e di: “Posto que Deus é fiable, é razoable ter fe nel”.

É unha desas citas que case poderiamos cualificar de innecesaria, porque o que di cae de caixón. O normal é fiarse de quen é fiable. Claro que é razoable seguir ou crer a quen nos ofrece confianza. É algo que facemos habitualmente na vida.

Pero, cando falamos de Deus, as cousas parecen cambiar un pouco, ou un moito. Tragamos todo o que nos din, por exemplo, os medios de comunicación, ou os políticos no Parlamento. Nin meditamos un pouco, nin sopesamos absolutamente nada se o que nos din é verdade ou mesmo se ten algo de sentido.

Pola contra, cando falamos de Deus xa poñemos todo en dúbida, xa desconfiamos ata da nosa propia intelixencia e só acertamos a facer preguntas que, a maioría das veces, son absurdas por non pararnos a pensar un pouco.

Sei que é imposible definir a Deus e comprendelo totalmente. Deus é infinito e nós limitados, o mesmo que a nosa capacidade intelectual. Pero, aínda así, podemos achegarnos coa nosa intelixencia a Deus, e o que ten sentido común debemos velo sen maior problema.

É lóxico que exista Deus?, por suposto que si. Abonda ver a creación. Pois se é lóxico que exista Deus tamén é lóxico ter fe nel, e crer nel.

Ademais, Deus para ser Deus, ten que posuír todo o bo en grao infinito. Por tanto non nos estamos fiando de calquera, fiámonos do mellor. E isto é perfectamente razoable.

Miguel Ángel Álvarez Pérez

Párroco de San Froilán