María, de 12 anos, é unha nena ugandesa que tritura pedra nunha canteira de Uganda durante sete horas, seis días á semana por 1,16 euros. E en ocasións, pode volver a casa con menos, xa que o seu soldo depende da satisfacción do seu xefe, segundo picase ou non a bo tamaño a roca. Ela conta que necesita o diñeiro. E en calquera caso, segue tendo fame, porque o diñeiro gañado non é abondo. O testemuño desta pequena está recollido no informe Teño que traballar para comer.
Antes da crise sanitaria, eran boas as perspectivas para erradicar o traballo infantil, pero o progreso estancouse e 160 millóns de nenos están en situación de explotación laboral. E a pandemia ameaza con incluír neste abismo de escravitude a outro nove millóns a finais do 2022.
Para reverter o aumento do traballo infantil tras a pandemia necesítase, entre outras medidas, unha volta de inmediato ao colexio, axudas económicas ás familias máis vulnerables; un maior desenvolvemento das políticas sociais e a recollida exhaustiva de datos para identificar onde e cando está a ocorrer esta secuela.
14 líderes de catro países africanos subscribiron unha «Declaración conxunta dos líderes relixiosos contra a escravitude moderna».