Ti que brillas nas tebras

Seguramente que todos coñecemos o canto: “Señor, ti que brillas nas tebras dános a túa luz”.

Nesta época do ano en que temos os días máis curtos de luz por falta da luz solar, lembro este canto. Escuridade física na que se desenvolve a espiritual. Ante este deserto espiritual, o Señor, no viril eucarístico, brilla como a luz e ilumina a tebra e resplandece como sol ante nós, adoradores da súa divina presenza. E dános a súa luz. E recibímola abundante se a pedimos e non desertamos da fecundidade da oración no encontro adorador.

Este tempo, cheo de resonancias de María Inmaculada e con horizonte no Nadal, convídanos e alenta a unha nova cor e sabor eucarístico. A afrontar o futuro con esperanza, que é o mesmo que con luminosidade. A Inmaculada e o Nadal esclarecen e animan o noso camiño cara á grandeza que nace do Si de María e que se fai Luz e rostro próximo no Neno de Belén. A estrela de Belén hoxe condúcenos á Eucaristía, ao altar, onde Cristo nace, está e agárdanos.

A tebra social e a debilidade dos anos, quizais socavaron a nosa presenza nas quendas de Adoración pero non logran afectar a nosa fe eucarística. A pandemia e aqueles factores puideron frear a vitalidade da Adoración Nocturna. Pero agora, superados os temores da pandemia, podemos recuperar aquelas quendas vivas e numerosas que na noite recibían a “LUZ que brilla nas tebras”. Animo a acollela.

Un adorador que leva a LUZ consigo, irradia luz. A luz é fecundidade. É multiplicadora. Tebra e luz son incompatibles. Refuguemos a apatía e o pesimismo. As penas e os achaques. A Luz, Cristo eucaristía, que brilla na noite da nosa catedral convídanos e chama. “Señor, Ti que brillas na tebra, dános a túa luz”.

O Nadal ben pode ser o renacer con Cristo ao compromiso adorador. As quendas na Catedral, e na diocese, xa piden a volta ao encontro gozoso con Cristo eucaristía nas noites do silencio grato a Deus. Respondámoslle.

Que a luz do Señor ilumine vidas e fogares.

Daniel García García

Director Espiritual Diocesano de Adoración Nocturna

Boletín informativo A. N. E. nº 382

Celebración de Santa Icía

Con motivo da celebración da patroa da música, Santa Icía, a Diocese e a Catedral organizan unha serie de actos na basílica lucense:

O 22 de novembro ás 20.00 h. na Eucaristía solemne Catedral de Lugo intervirán as seguintes agrupacións musicais: Cantar Delas, Conxunto Vocal Lugh, Coral Amigos do Camiño, Coral Ecos do Miño, Coro do Hospital de Lugo, Grupo Vocal Sólo Voces, Orfeón Lucense, Orfeón Xoán Montes, Schola Gregoriana Lucensis

E o mércores 23 de novembro ás 21 h na Capela do Bo Xesús da Catedral terá lugar un concerto no que actuarán Concentus Lucensis, Coro do Hospital, Orfeón Lucense e Solo Voces na parte coral. E na parte instrumental tamén intervirán os organistas Nicolás Varela e Giulio Mercati.

Presentado un novo número da revista Lvcensia

María Quiroga Figueroa

O 17 de novembro presentouse o número 65 da revista que publica a biblioteca do Seminario: Lvcensia. O acto, presidido por Mons. Alfonso Carrasco Rouco, estivo dirixido polo reitor David Varela Vázquez e tamén contouse coa presenza do director da publicación, Gonzalo Fraga Vázquez e do membro do consello de redacción, Óscar González Murado.

A parte central do acto correu a cargo da autora do primeiro artigo, a licenciada en Xeografía e Historia, María Quiroga Figueroa, que comezou sinalando:

“O Museo Provincial de Lugo ten unha serie de pequenas coleccións que quedan solapadas ou ensombrencidas por outras máis chamativas ou atraentes para o público  xeral. Este é o caso da pequena colección de louza dourada mudéxar e mourisca. A pesar de tratarse unicamente de 19 pezas, o seu interese radica en que nos transporta a catro séculos de historia do noso país”.

E sobre o contido do seu artigo “La colección de loza dorada española en el Museo Provincial de Lugo” indicou que tiña dúas partes:

“Por un lado analizamos o valor histórico artístico de cada unha das pezas e por outro reconstruímos a historia da propia colección: as súas orixes, a forma de ingreso no Museo”.

Mons. Alfonso Carrasco pechou o acto, e entre outras cuestións, sinalou:

“Que siga tendo lugar unha presentación significa que a vida segue, que a redacción segue traballando -algo que quero agradecer-, que o centro de vida e cultura que representa a biblioteca do Seminario segue abrindo camiño… A vida do centro educativo onde está instalada a biblioteca deu pasos, medra, o que é unha delicia para todos”.

 

Presentación dun novo número de Lvcensia

O xoves 17 de novembro ás 18:30 h. terá lugar a presentación do número 65 de Lvcensia na aula magna do Seminario. Presidirá o acto Mons. Alfonso Carrasco, intervirán o director da revista, Gonzalo Fraga; o reitor do Seminario, David Varela.

Como colaboradora invitada, a museóloga María Quiroga Figueroa presentará a colección de louza dourada mudéxar e mourisca no Museo de Lugo. Son 19 pezas (ss. XV – XVIII), procedentes por exemplo das coleccións privadas de José Villaamil e Castro, e de Santiago Rocamora Negróns, a colección deste último foi doada ao museo por José Fernández López.

Neste novo número, Alberta Lorenzo lembra o labor das Sociedades Galegas de Instrución tomando como exemplo Roupar, estudando a arquitectura escolar.

Pablo Ferrín fala dos diversos usos das campás, concretándoo nas vías de entrada a Galicia a través dos chamados Camiños Maiores.

José Antonio Ferreiro publica o testamento do bispo Frei Francisco Yzquierdo, bispo promotor da igrexa de San Bartolomé, a Porta de Santiago, a fonte de San Vicente… Documentos inéditos axudan a coñecer a historia de Lugo na Idade Moderna.

Óscar González Murado ofrécenos unha visión do antigo arciprestado de Luaces, as súas capelanías e capeláns. Aclara por que as capelanías non sempre tiñan capela.

Lois Ladra, do Proxecto CORGORAL, publica máis de 400 refráns.

Abel Vilela fai un repaso sobre a biografía de Ramón Lías Yepes, fundador da sección de Adoración Nocturna de Lugo.

Angel Utrera estuda cruceiros das 28 parroquias de Antas de Ulla.

Manuel Carriedo continúa coa segunda parte da cronoloxía dos bispos lucenses do século VIII abordando o final do bispo Odoario e a súa sucesión.

O Parlamento Europeo non quixo defender a liberdade relixiosa dos cristiáns

Do 16 ao 23 de novembro lévase a cabo a campaña “Semana Vermella” para lembrar aos cristiáns perseguidos

 Hai uns meses, en maio, o Parlamento Europeo negouse a condenar o brutal asasinato da nixeriana Deborah Yakubu, unha estudante cristiá que foi lapidada e logo queimada polos seus compañeiros musulmáns, tras ser acusada de blasfemia. Ela só manifestara polo wasap de clase, que se escribían moitos contidos musulmáns nel.

Ao fío deste acontecemento, o deputado francés Jean-Paul Garraud pediu ao Parlamento Europeo a creación da figura dun Coordinador en contra da cristianofobia, igual que xa existe para o antisemitismo e a islamofobia. E solicitábase a condena explícita do asasinato da moza Deborah. A proposta foi rexeitada por 244 votos en contra, 231 a favor e 19 abstencións

O Parlamento Europeo non quixo defender a liberdade relixiosa dos cristiáns, nin condenar o asasinato de persoas inocentes, nin sequera polo feito de que, neste caso, a vítima sexa unha muller, considerando a especial sensibilidade feminista dos políticos europeos.

ONGs como Amnistía Internacional, Puertas Abertas, Alliance for Defending Freedom Internacional ou Axuda á Igrexa Necesitada veñen denunciando, ano tras ano, a inxusta persecución e morte de cristiáns en continentes como África, Asia e, actualmente, e crecendo, en Europa.

É verdade que non é a única comunidade relixiosa perseguida no mundo e que son moitas as minorías que sofren cada día. Pero é un feito innegable que os cristiáns están a ser obxecto dun crecente acoso que moitas veces acaba en traxedia. Segundo Amnistía Internacional, un de cada nove cidadáns do mundo que profesa a fe cristiá é perseguido por este motivo a un nivel alto, moi alto ou extremo.

Lexislacións vixentes en numerosos países son radicalmente incompatibles coa Declaración e os Pactos de Dereitos Humanos de Nacións Unidas. A pesar diso, este organismo nunca puxo sobre a mesa estas lexislacións absolutamente represivas e contrarias aos máis elementais principios humanos.

Vergoña, vergoña”, gritaron algúns deputados europeos na citada sesión ao coñecerse o resultado da votación. O eurodeputado Garraud anunciara: “Facer todo o posible para evitar traxedias é unha necesidade absoluta, non facer nada sería, pola contra, culpable”. E culpable resulta o Parlamento Europeo ou o silencio cómplice de moitos medios de comunicación, pero tamén hai unha parte de responsabilidade dos propios cristiáns de todo o mundo, porque o que sucede significa que, en boa medida, a nosa capacidade de mover á opinión pública é moi limitada.

Domínanos o politicamente correcto. A comodidade ou o medo a ser estigmatizados. Hai demasiados cristiáns, católicos, tan ocupados en observar o embigo das súas preocupacións que resultan absolutamente indiferentes ao que lles pasa aos seus irmáns de fe no mundo. Peor aínda, somos capaces de apuntarnos a todo tipos de campañas, denuncias de inxustizas, ecoloxía, pobrezas… pero, cando se trata de testemuñas cristiás perseguidas por seguir a Xesucristo, a moitos case non nos move ningunha atención.

Non facer nada supuxo que o Día de Pentecoste, de novo, 50 cristiáns fosen asasinados en Nixeria.

Ante a indiferenza política e social, ata que nos chegue a persecución a casa, é necesario reparar e denunciar este estado de cousas. É ineludible que todos sexamos capaces de conseguir que ser cristián non sexa motivo de persecución, encarceramento ou morte en pleno século XXI.

Daniel García García

Párroco de Albeiros e das Gándaras

A %d blogueros les gusta esto: