Códice Calixtino, espectáculo xurídico

anton_negroTeoricamente o xuízo polo roubo do `Códice Calixtino’ comeza nesta semana. Digo teóricamente, porque para moitas persoas e algunhas institucións a sentenza xa está ditada. As esperanzas de que fose un proceso xudicial normal teñen pouca base na realidade. Destaco varios feitos que me chaman a atención:
1º. A TVG xa emitiu sentenza antes de que houbera xuízo. Esta afirmación está xustificada porque os pasados días 23 e 30 de Nadal emitiu os dous capítulos dunha serie de produción propia sobre o roubo do `Códice Calixtino’, e ante este feito un pregúntase dende o sentido común: onde queda a presunción de inocencia? como queda a tutela xudicial efectiva das diversas partes involucradas no proceso? ¿onde queda o dereito a un xuízo xusto? estase respectando o que é un estado de dereito? Todo isto agrávase ademais polo feito de que a TVG é unha institución pública e que, por tanto, ten que respectar a separación de poderes e igualmente os dereitos dos cidadáns.
2°-. Durante a instrución do sumario o xuíz instrutor publicou a novela, `La leyenda del santo oculto’, que foi presentada a finais de xaneiro de 2013, e os xornais reiteradamente a presentaron como vencellada ó sumario do `Códice Calixtino’. Isto parece soar a algo así como utilización do cargo público para o lucro privado, ou algo aínda menos aceptable… Evidentemente a promoción para que se vendan moitos exemplares da novela está feita, aínda que para min isto é motivo máis que suficiente para non mercar a antes citada novela, nin sequera lela por cuestións éticas ou, ó menos, estéticas.
No mesmo xulgado sucedeu algo semellante coa novela, `Al infiemo se llega deprisa’, publicada en setembro de 2014, que os medios de comunicación relacionaron directamente coa instrucción do sumario de Asunta Basterra.
3º. Hai indicios de que no xuízo van a provocar moito o MORBOSO tanto para a sociedade coma para o Xurado Popular. As previsións apuntan a que vai haber insinuacións, e algo máis que insinuacións, anticlericais para que «embistan» os periodistas, o xurado e a sociedade.
Para un observador deste proceso vai resultar curioso como se contan historietas ou pseudo-historietas elevadas á categoría de gran escándalo. Despois un pode observar como as mercan os programas televisivos na liña dos `reality shows’ ou telelixo, como as repiten continuamente e as van cambiando para que sexan aínda máis morbosas e escandalosas. Este proceso mirado como espectáculo e sen preocupación, pola xustiza ata pode ser curioso e divertido. Sen embargo facerse unha idea exacta do que sucedeu na realidade vai a ser un traballo penoso e difícil.
A estas altura do proceso aínda queda a esperanza de que o xuíz e o fiscal actúen con profesionalidade buscando a xustiza, e senón aínda quedaría unha segunda oportunidade cos recursos ó Tribunal Superior de Xustiza de Galicia.
Ata agora o proceso visto como espectáculo mediático-xurídico resultou entretido, pero sería desexable conseguir unha sentenza xusta.
Antón Negro

Deixa un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

A %d blogueros les gusta esto: