Mes: Setembro 2011

Mans Unidas organiza un coloquio sobre África

Lugo é unha das oito cidades de España nas que se informa sobre a situación de África durante estas semanas por medio dunha mesa redonda.

Trala benvida de Amalia Hermida, comezou o representante local de Redes, Rafael Veiga, explicando que durante o cuatrienio 2009-2012 desenvólvese unha campaña de sensibilización sobre os aspectos positivos de África e ao mesmo tempo sobre o difícil cumprimento do dereito aos servizos sociais básicos na área subsahariana.

A continuación, Sylvain Nsala, Papy, (estudante), enumerou os factores que posibilitarán que África saia adiante:

  1. a mocidade, forza física viva do continente;

  2. os intelectuais revolucionarios, que dan voz ao pobo e axudan a que este faga unha reflexión realista que oriente cara a un futuro mellor;

  3. o espírito africano: serenidade, amabilidade, hospitalidade, forza;

  4. a riqueza natural: moitas materias primas. Tamén hai unha pequena industria.

Aman Degefu (secretario da Oficina de Desenvolvemento da Igrexa Católica en Addis Abeba) explicou as causas e consecuencias de que Etiopía só aproveite o 3% dos seus recursos hidrolóxicos.

Causas: falta de capacidade técnica e financeira, falta de políticas sectoriais, falta dunha educación que faga ver ás comunidades rurais a importância de solucionar a cuestión.

Consecuencias: a saúde e a economía non van tan ben como deberan; e incluso vese afectada a dignidade persoal.

Alpódia André Manhique, (profesora de filosofía), dixo que no seu país, Mozambique, a educación aínda pode mellorar máis do que veu facendo ultimamente. Para iso cómpre convencer a toda a poboación de que a muller ten dereito à educación e tamén sería bo evitarlle ao alumnado as longas distancias que hai ata a súa escola, que non sempre dispón de aulas.

Mbuyi Kabunda (profesor da Universidade de Basilea) pediu ás ONG (sobre todo francesas e inglesas) máis coordenación, profesionalidade, autoavaliación, independencia dos estados e que teñan en conta a contraparte. E a un maior nivel, avogou por solucións estruturais: institucións africanas fortes, creación inmediata dos Estados Unidos de África, reconstrución posbélica.

O Bispo de Lugo comentou que era importante a solidariedade e a educación do pobo para que sexa quen de afrontar as súas necesidades.

Durante o coloquio tratáronse varios temas: expansión do islam, de China e o importante labor dos misioneiros.

Dous amores dos crentes lucenses e dous singulares símbolos eucarísticos

No cincuentenario da fundación da Adoración Nocturna Feminina de Lugo, dedícanse as seguintes liñas a tratar catro asuntos relacionados coa adoración eucarística.

1. O culto eucarístico na catedral de Lugo é un dos feitos máis honrosos e queridos para a Diocese. Os lucenses gloriámonos dese feito por facernos singulares en todo o orbe católico, no que esta cidade é coñecida co nome de “Cidade do Sacramento”.

2. A Virxe dos Ollos Grandes é outro dos grandes amores na alma do lucense crente. Por iso é polo que os adoradores nocturnos de cada noite sempre, ao terminar as longas horas en orante adoración ao Santísimo, retíranse en procesión pasando por diante da Virxe dos Ollos Grandes. Ante ela,  rézase a pregaria “Deus che salve, Raíña e Nai…”. Pregaria esta que, segundo a tradición, compúxoa San Pedro de Mezonzo, bispo de Santiago, nos últimos anos do século X.

Así como hai dous amores na alma do lucense crente (o Santísimo e a Virxe dos Ollos Grandes) tamén hai dous singulares símbolos eucarísticos.

3. A escultura da “Última Cea”. Está na porta norte da Catedral, faríase polo ano 1200 e representa a Última Cea de Xesús cos seus doce discípulos. Hai unha poética inscrición latina que di: “O discípulo do Señor en plácido descanso dos seus membros, recostado (no colo de Xesús) na cea viu as delicias celestes”.

Debernos aclarar que, desde cando esta escena foi esculpida, pasarían aínda, máis ou menos, uns 200 anos en ser permanente día e noite, esta exposición do Santísimo Sacramento. Pero si podemos ter por seguro, segundo a documentación da Catedral, que xa se daba un culto especial á divindade do Cristo eucarístico.

E igualmente agora debemos precisar que aquí, en cada noite, os adoradores e adoradoras da quenda que corresponde a esa noite, situados ao redor da mesa do altar, renovan aquela “Cea do Señor”. E, curiosamente, non poucas veces somos alí o mesmo número de comensais que na cea do Señor cos seus discípulos. E o que si é certo é que, despois de darnos o abrazo de paz, participamos realmente, como eles, do corpo e o sangue de Cristo baixo as dúas especies do pan e do viño.

4. Custodia situada no centro do retablo do altar maior da catedral. Ten forma de sol radiante coa representación da sagrada Hostia no seu aro central. Desde hai xa moitísimo tempo, é o principal símbolo heráldico do escudo da cidade de Lugo e tamén está presente no escudo da nosa Galicia, evocándoa como “Antigo Reino”.

Estas dúas preciosas xoias (escultura da Última Cea e custodia), figuran nos carteis nos que se anuncia o acontecemento diocesano do cincuentenario da fundación da ADORACIÓN NOCTURNA FEMININA de Lugo.

JAIME DELGADO GÓMEZ

Triduo en honra á Virxe das Dores na igrexa dos Franciscanos de Lugo

A Confraría lucense do Desencravo organiza un Triduo en honra á nosa Nai, a Virxe das Dores, os próximos días 13, 14 e 15 de setembro. Será na igrexa conventual dos Franciscanos de Lugo, co seguinte horario:

– Ás 19,00 horas: Santo Rosario.

– Ás 19,30: Eucaristía.

O predicador é Frei Amado González, Superior do Convento Franciscano de Lugo, e anterior Ministro da Provincia Franciscana de Santiago.

A %d blogueros les gusta esto: