Dez actitudes necesarias segundo a instrución pastoral “Igrexa, servidora dos pobres”

A Conferencia Episcopal Española publica o 27 de abril a instrución pastoral Igrexa, servidora dos pobres tras ser aprobada na súa 105ª Asamblea Plenaria.

Dez actitudes necesarias segundo devandita instrución pastoral son as seguintes:

1. A apertura á transcendencia pode formar unha nova mentalidade política e económica que axude a superar a dicotomía absoluta entre a economía e o ben común social. O Evanxeo ilumina o cambio e infunde esperanza.

2. Ser boa noticia para os pobres implica poñerse en actitude de conversión.

3. Os pobres non só serán destinatarios do noso servizo, senón motivo do noso compromiso, configuradores do noso ser e noso facer.

4. É moi importante unir acción e contemplación, loita pola xustiza e vida espiritual.

5. A Igrexa chámanos a un compromiso social transformador das persoas e das causas das pobrezas, que denuncie a inxustiza, que alivie a dor e e ofreza propostas concretas.

6. O medio máis eficaz de levar a cabo esta tarefa no ámbito social é, en primeiro lugar, o testemuño da nosa vida, sen esquecer o anuncio explícito de Xesucristo.

7. Os principais obstáculos para conseguir superar pobreza non son técnicos, senón económicos e políticos.

8. Non a esta economía que esquece aos que menos teñen, que os descarta. Non á indiferenza globalizada.

9. Agradecemento, polo esforzo tan xeneroso que fan institucións de Igrexa como Cáritas, Mans Unidas, Institutos de Vida Consagrada -que realizan un gran labor no servizo da caridade con nenos, novos, anciáns, etc-; e outras moitas.

10. Perseveranza: Malia a crecente desigualdade e as demandas cada día maiores que presentan á Igrexa os pobres, continuarase no esforzo por superar a situación e manter viva a esperanza.

[Ver documento completo]

V Congreso de Educadores Católicos

Congreso Educadores Católicos mesa

O 25 de abril no Gran Hotel Lugo tivo lugar o V Congreso de Educadores Católicos baixo o título “Educar na fe para a sociedade”. Estivo organzado pola Delegación de Ensino e a Delegación de Pastoral Universitaria, co seguinte programa:

9:30 Recollida de documentación

9:45 Oración

10:00 Conferencia: Cristianismo, escola e vida pública

D. Francisco Vázquez Vázquez, Ex Alcalde de A Coruña, Ex Embaixador de España ante a Santa Sé

11:30 Pausa café

12:00 Conferencia: Educar la inteligencia espiritual. Nuevos horizontes de la escuela a la ciudad, por Dª. Isabel Gómez Villalba. Profesora de Relixión no IES Miguel Catalá e no IES Virxe do Pilar de Zaragoza. Coordinadora do Equipo de Innovación Pedagóxica da Delegación Episcopal de Ensino do Arcebispado de Zaragoza

14:00 Xantar

16:00 Homenaxe ós nosos centros. Colexio A Asunción. Sarria. 50 anos modelando cidadáns cristiáns, por Dª. Cristina Massó de Ariza, Membro do Equipo de Formación de Profesores do Colexio A Asunción de Sarria. Superiora desta comunidade ata setembro de 2014

17:00 Conferencia: Escola e acción solidaria, por D. Antón Negro Expósito

Sociólogo. Crego. Delegado Episcopal de Cáritas na Diocese de Lugo

19:00 Avaliación

20:00 Clausura do congreso por Mons. Alfonso Carrasco Rouco, Bispo de Lugo

14.000 misioneiros españois

Os misioneiros da Igrexa católica española, unos 14.000, están presentes en 130 países (e as embaixadas de España non chegan a 100) de todos os continentes: en América o 70,8%, África 13,8%, Europa 8,9%, Asia 6,2% e , Oceanía 0, 2%. En países onde os cristiáns son perseguidos hai 237 misioneiros. A maioría deles, un 54,2%, son mulleres como vén sendo normal en todas as accións de defensa da vida e da solidariedade. Os misioneiros laicos son xa o 7,16%, algún tamén da nosa Diocese.

Estes 14.000 misioneiros son un anticipo profético do que debe ser o Reino de Deus: unha humanidade reconciliada, fraterna e en paz. Dito doutra maneira poñen de manifesto ante a nosa sociedade que a utopía dunha humanidade en harmonía, sen fronteiras nin opresións, é posible. Non só é posible senón que hai signos visibles de que xa empeza a ser realidade para todos aqueles que non pechan os ollos ao que acontece e expresa este dato.

Indo máis aló do ámbito cristián analizamos dúas realidades nas que se podería acoller mellor a súa aportación:

Universidades

En España as universidades deberían recoñecer que a presenza dos misioneiros é unha riqueza cultural e científica de primeira orde. Non teño explicación ao feito de que non aproveiten cultural e cientificamente esta riqueza. Como é posible que facultades como as de Economía, Políticas, Socioloxía, Antropoloxía, Periodismo, Traballo Social… non inviten aos misioneiros/as a ter diálogos cos seus alumnos para que teñan información de primeira man sobre eses países en cuestións de economía, cultura, organización política, plans de estudo, globalización, interdependencia, etc Calquera que teña un mínimo coñecemento e trato cos misioneiros sabe que son grandes expertos sobre a vida real neses países, ademais de ter importante e diversa formación académica universitaria.

Cando trouxeron aos misioneiros-médicos, Manuel García Viejo e Miguel Pajares enfermos de ébola, foron unha axuda para os médicos, polo coñecemento dos protocolos sanitarios e a información precisa da sintomatoloxía da enfermidade. Para o estudo das enfermidades tropicais son expertos de primeira orde os misioneiros-médicos.

País de inmigración

Hai uns 30 anos que España empezou a ser claro país receptor de inmigrantes, e hoxe xa son algo máis do 10% da poboación. Todos os informes afirman que seguirán vindo inmigrantes.

Se queremos, integrar aos inmigrantes na sociedade española (tamén na escola) teriamos que consultar moito máis aos misioneiros se tiveramos algo de sentido común, pois son expertos na súa cultura e tradicións. Ademais, o custe non sería elevado pola súa dinámica de gratuidade e de vivir co elemental.

Canto coñecemento e saber se está desperdiciando! Que pouca preocupación por facer unha sociedade e un mundo máis xusto! Onde queda a preocupación por coñecer o núcleo do humano que está debaixo das diversas culturas? Onde está a preocupación pola Solidariedade e a Xustiza? Sería bo ter a intelixencia e sentido común dun diplomático, amigo dun amigo, que, cando terminou a formación complementaria a súa oposición e foi nomeado para a embaixada en Angola, pediunos unha conversa cun misioneiro. Despois dunha longa conversa cun misioneiro vasco díxonos que aprendeu moitas cousas que non lle ensinaran nos cursos de diplomacia.

Antón Negro

Delegado Episcopal de Cáritas

Xornada das Vocacións Nativas e de oración polas vocacións

xornada oración vocacións nativas

A Xornada de Vocacións Nativas do día 26 está dedicada á oración e a cooperación económica cos mozos que son chamados á vocación sacerdotal ou relixiosa nos Territorios de Misión.

Polo gran significado da imaxe de Cristo como Bo Pastor (IV domingo de Pascua) tamén se celebra o 26 de abril a Xornada Mundial de Oración polas Vocacións. En Lugo hai unha cadea de oración que comeza xa o sábado 25.

Cadea de oración pola vida consagrada en Sarria e Lugo

En este Ano da Vida Consagrada xa foron varios lugares da Diocese onde houbo un recoñecemento a varias congregacións relixiosas, e nos vindeiros días seguen estes encontros en Sarria e Lugo.

O día 24 ás 20 h na igrexa de Nosa Señora do Rosario de Sarria hai un acto de acción de grazas polas comunidades relixiosas radicadas na zona: mercedarios, operarias parroquiais, relixiosas da Asunción.

E o día 29 será a igrexa de San Froilán, Lugo, a que acolla ás 18:30h a Cadea de oración pola Vida Consagrada. Nela participarán dúas das catro congregacións que pertencen á Parroquia de San Froilán: As Fillas da Caridade e as Irmás da Cruz. As Madres Agustinas farán a súa propia vixilia noutra data e a Alianza unirase á Parroquia de San Lourenzo de Albeiros. Na vixilia de oración do día 29 haberá Exposición do Santísimo, rezarase con textos de San Vicente de Paúl e de Sor Ángela da Cruz e escoitaranse testemuños de relixiosas das dúas congregacións.

A %d blogueros les gusta esto: