A Nosa Voz

Begoña Ruíz: “Aprender a amar é cuestión de talento natural e traballo disciplinado e constante”

 

Curso formación matrimonio e familia

A profesora da Fundación Desarrollo y Persona, Begoña Ruíz, será a relatora da terceira xornada do Curso de formación en matrimonio e familia que organizan as dioceses galegas. O tema desta xornada, que se celebrará en Silleda o 24 de maio, será “A vocación ao amor na sociedade actual: retos e respostas”. A continuación, unha entrevista a Begoña Ruíz.

1. No mundo de hoxe, por como evoluciona a sociedade, segue tendo sentido falar de compromiso para toda a vida? A concepción do matrimonio que propón a Igrexa, non está algo trasnoitada?

Xustamente a primeira pregunta é a que vou tratar de responder ao longo da mañá de formación. A resposta á segunda pregunta, en breve, é non. Non é unha proposta trasnoitada porque mentres que o ser humano sexa o que de feito é, a vocación a vivir un amor capaz de desafiar o paso do tempo e as circunstancias da vida é a vivencia que mellor se axusta ao seu valor e dignidade.

2. Realmente pódese educar o amor?

Si, claro. Todas as persoas temos capacidade afectiva e como calquera outra capacidade xa sexa a que se ten para aprender matemáticas, física ou un idioma, o desenvolvela depende do talento natural que se teña de entrada e do traballo concienzudo por converter os talentos naturais en virtude. Nadal ou Messi teñen que traballar moito para converterse en artistas do seu respectivo deporte. Aprender a amar é cuestión de talento natural e traballo disciplinado e constante.

3. Algunha xente ten a opinión de que a Igrexa só se dedicou a reprimir e a impoñer normas sobre o amor e a sexualidade. Que pode aportar a Igrexa sobre este tema?

Moito. A Igrexa sempre dispuxo dun tesouro marabilloso a partir do cal comprender o valor do corpo e a sexualidade, o tesouro chámase “encarnación de Cristo”. Deus fíxose home porque considera digno de si todo o que é humano. A partir de aí a sexualidade non pode ser algo sucio ou malo. Claro que hai normas e prohibicións da mesma forma que as hai para xogar un partido de futbol. As normas son a condición indispensable para pasalo xenial xogando o partido. O mesmo ocorre na sexualidade, as normas son a condición para gozar do ben da sexualidade que non é outro que o amor.

Ler máis

Noticias que non foron noticia. Deus segue chamando

Xa case damos por feito que todas as noticias teñen que ser malas. Pois non, aquí nesta sección negámonos a que sexa así.

Por iso comentarei brevemente algunhas noticias que practicamente pasaron desapercibidas, pero que son importantes porque nos falan da presenza de Deus no medio da sociedade e das persoas. E iso é importante, moito máis do que cremos. Pois, que Deus estea preto de nós é o máis grande e mellor que podemos ter.

Sor Asunción, a “monxa do comedor”, celebrou 60 anos de vocación. Anos de fidelidade e servizo a Deus nos pobres. Todo un testemuño cando case todo dura demasiado pouco.

Segunda noticia. 6000 persoas, a maioría novas, celebran en Santiago un encontro vocacional con Kiko Argüello, iniciador do Camiño Neocatecumenal. Si, case 6000, e ademais xoves e cristiáns. Si, cristiáns. Dos que moitos se ofreceron para ser sacerdotes e monxas, e moitas familias, unhas 36, para ir de misioneiras a China. Si, deixándoo todo para seguir a voz de Cristo, O Bo Pastor.

Terceira e última por hoxe. A irmá Leticia fixo a profesión relixiosa temporal no mosteiro das Madres Agostiñas de Lugo. Si, en pleno centro de Lugo hai unha comunidade de monxas contemplativas, e aí mesmo fixo a novísima irmá Leticia os votos temporais.

Todas estas noticias non teñen unha explicación sociolóxica. Isto só enténdese desde Deus e o Evanxeo.

Miguel Ángel Álvarez

Miguel Ángel Álvarez: Unha vocación, unha entrega

Hoxe celebramos a festa de San Xoán de Ávila, patrón do clero secular español. En moitas dioceses de España, por este día, faise unha homenaxe fraternal aos compañeiros sacerdotes que cumpren 25 ou 50 anos de sacerdocio, anos de vocación e de entrega.

Deus chámanos a todos á vida para que a vivamos dunha forma concreta: no matrimonio, no sacerdocio, na contemplación, no servizo aos pobres e aos máis débiles. En definitiva, unha vida de entrega a Deus nos demais.

Hoxe celebramos as vodas de ouro de 12 sacerdotes da nosa Diocese, pero non só iso, con eles, e grazas ao seu humilde servizo, moitos lucenses tiveron, durante 50 anos, o alimento da Palabra de Deus e da Eucaristía que lles ofreceron as mans destes sacerdotes.

Por este motivo hoxe todos estamos de parabéns. É un día para festexar 50 anos de presenza de Deus nas nosas vidas, e para agradecer o don da fe, o don da vocación, e, en concreto, o don do sacerdocio.

Miguel Ángel Álvarez Pérez

Párroco de San Froilán

Testemuños de lucenses sobre as figuras de Xoán Paulo II e Xoán XXIII

canonizac Xoan XXIII e XP II

Varios lucenses asisten o día 27 á canonización en Roma de Xoán Paulo II e Xoán XXIII. Coa Delegación da Xuventude de Lugo, por exemplo, van sete persoas.

Aquí recollemos as impresións de varios lucenses sobre as figuras dos dous papas.

Gonzalo Fraga Vázquez, deán da Catedral, historiador:

“O labor de Xoán Paulo ll como Papa foi extraordinariamente fecundo e intenso. Traballou pola unidade de Europa; tivo moito que ver na caída do comunismo; defendeu tenazmente a familia e os dereitos da persoa; mellorou as relacións co mundo da ciencia e da cultura; impulsou o diálogo con crentes e non crentes…”.

“Xoán XXIII pasará á historia como o Papa que convocou o Concilio Vaticano II, que foi o maior acontecemento dos tempos modernos. Pero Xoán XXIII, coa súa naturalidade, coa súa bondade e a súa humildade, será o “Papa bo” que conquistou a católicos e non católicos. Eu mesmo puiden comprobalo escoitando ó pobo de Roma”.

Alfonso Vilariño Blanco, dtor. espiritual da Adoración Nocturna Feminina:

“Sería absurdo en catro liñas dar unha testemuña sobre o Xoán Paulo II. Con todo o risco digo que asumiu con coherencia, con coraxe e con esperanza a súa misión, centrada en dúas claves: “Abride as portas a Cristo; non teñades medo” e a Nova Evanxelización”..

“A Xoán XXIII defínoo, como o aclamou o pobo romano: “O Papa Bo”. Tamén (non son orixinal), defínoo como aquela serventa romana: “un cristián auténtico na cadeira de Pedro”. Tomou ao pé da letra cada un dos artigos da fe que lle ensinaron.

Ler máis

O voluntariado de Cáritas

Caritas Lugo voluntariado

 Na Diocese de Lugo 202 voluntarios están vinculados ás Cáritas parroquiais, e 175 vinculados directamente ós programas executados dende os servizos xerais de Cáritas diocesana. O total representa un 96% do equipo humano da institución, polo que é base fundamental.

Desde Cáritas procúrase que o voluntariado teña características como as seguintes:

– comprometido no cambio social cara a unha sociedade máis xusta.

– capaz de organizarse e participar desde respostas colectivas fronte ao individualismo preponderante.

– coherente desde a acción realizada e que desde aquí crece como persoa e como cristián.

– a través da súa participación plasma valores como a solidariedade, a gratuidade, a igualdade.

– dispoñibilidade para a acción e para a formación, superando a barreira da boa vontade e promovendo unha acción de calidade.

 Na sede de Cáritas na rúa da Cruz, Margarita Romero, Nica, acolle ás persoas que desexan facerse voluntarias, de luns a venres entre as 10 e as 12.30.

 

A %d blogueros les gusta esto: