Apóstolos da rúa

O Congreso Nacional de Irmandades e Confrarías de Semana Santa, celebrado na cidade e diocese de Barbastro, no mes de febreiro, definiuse ás Confrarías, e máis concretamente aos confrades, como “apóstolos da rúa”.

Paréceme unha definición lúcida e expresiva para esclarecer a identidade actual dos confrades e das Confrarías, que asume a invitación do Papa a ser Igrexa en saída. Como apóstolo entendemos á testemuña, ao “enviado” a anunciar e vivir o evanxeo. Iso significa a palabra apóstolo. Confrade é, pois, a testemuña de Xesucristo e da Igrexa, que, dando por verdadeira a súa coherencia fe e vida, maniféstao concretamente na rúa. Cando se recorta ou se discute a presenza relixiosa nos ambientes públicos e preténdese recluír á clandestinidade e ao silencio a vida cristiá, os confrades, e as Confrarías, portan público testemuño da súa fe e amor a Deus. “Só desde a fe enténdese a Semana Santa na súa integridade e só con fe poden vivirse estes días santos como confrade”, escribiu Monseñor Sánchez Monje, sendo bispo en Mondoñedo.

En Semana Santa abundan imaxes de xentes que fan o seu descanso nas praias, fan turismo evasivo ou se achegan, curiosos, aos desfiles procesionais desde o interese cultural ou simplemente estético e costumista.

Pero hai outra maneira de celebrar a Paixón, Morte e Resurrección de Xesucristo. É a maneira “confrade”. A Semana Santa confrade busca encher da luz da fe as rúas escuras da vida e facer palpitar, con ardoroso entusiasmo, ao corazón crente ou ao simple espectador afastado. Verdadeiramente, é isto o máis valioso do confrade na rúa: mover o corazón, espertar os sentidos, tocar a alma e axudar a crer. Evanxelizar.

Cristos, Virxes, escenas bíblicas… son portados con fe no foro público. As procesións son manifestacións públicas da fe, “escolas populares da fe para os fieis e talleres de santidade para os confrades”, escribiu Benedito XVI. Por iso é polo que deben acompañar claramente a experiencia de fe e amor de quen portan e veneran como confrades esas imaxes da piedade cristiá. Cada Confraría exterioriza a verdadeira relixiosidade popular, catequese en acción que revela o testemuño vivo do amor de Cristo na súa Morte e Resurrección, e o da súa Santísima Nai.

Reforcemos as nosas confrarías, participemos nelas, coidémolas, porque “sendo fermento e fermento evanxélico difundides a mensaxe da salvación, e fortalecendo a presenza confesante na vida pública, con coraxe e sen complexos, podedes achegar unha extraordinaria riqueza á Nova Evanxelización.” (Benedito XVI). Esa é a meta da Semana Santa confrade e da vida confrade.

Daniel García

Párroco de San Lourenzo de Albeiros e San Xosé das Gándaras

[Artículo en castellano]

Deixa un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

A %d blogueros les gusta esto: