Ensinanzas da encíclica Laudato Si’

Hai uns cinco anos publicábase a carta encíclica Laudato Si’ na que o Papa Francisco facía unha profunda e sincera reflexión sobre a importancia do noso fogar común, a Terra, o medio ambiente. En definitiva, para que tomemos conciencia da relevancia que ten este regalo divino no que vivimos e que tantas veces desprezamos. A carta encíclica inspírase na figura de Francisco de Asís, en concreto na súa oración poética “O cántico das criaturas” que comeza así: Louvado sexas, Señor, polo irmán sol, pola irmá lúa, o irmán vento, a nai Terra” En definitiva, unha especie de teoloxía que nos leva a descubrir nas entranas deste noso planeta, deste cosmos no que habitamos, a pegada do divino. Francisco de Asís tivo esa sensibilidade -captar a onda divina- de tal xeito que a vía presente en todo o que hai. Lembremos que de todo o creado evidentemente un papel importante, central pero humilde, é o da persoa humana. Un sentido de fraternidade, de comuñón con todo o creado particularmente cos nosos semellantes. Por iso, a carta encíclica é tamén ao mesmo tempo un canto á vida, á esperanza e ao amor. Mirémonos aos ollos, comprendamos que formamos parte dunha gran familia, o pobo de Deus, enxendrados polo amor divino.

Fr Francisco Castro Miramontes

Transcrición da súa intervención no programa de radio “El Espejo de la Iglesia en Lugo”

Deixa un comentario

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

A %d blogueros les gusta esto: