II Congreso Internacional de Catequese

Baixo o título “O Catequista, testemuña do misterio” do 20 ao 23 de setembro de 2018 na Aula Paulo VI (Roma) celébrase o II Congreso Internacional de Catequese organizado polo Pontificio Consello para a Promoción da Nova Evanxelización (PCPNE)

Programa

Xoves, 20 de setembro de 2018

16:00 Oración inicial

16:15 Introdución ao Congreso (Mons. Rino Fisichella, Presidente do PCPNE)

16:45 Relatorio: Lex credendi, lex orandi (P. Gregory J. Polan, OSB, Abade Primado da Orde de San Bieito)

17:15 Catequese mistaxóxica sobre a iniciación cristiá (Mons. Francesco Cacucci, Arcebispo de Bari-Bitonto)

Venres, 21 de setembro de 2018

9:00 Oración

9:15 Relatorio: O misterio ilumina a existencia cristiá (Prof. Dra. Marianne Schlosser, Facultade de Teoloxía Católica, Viena)

10:30 Relatorio: Iniciación cristiá e catequese kerigmática (Mons. Andrea Lonardo, Director da Oficina para a Cultura e a Universidade do Vicariato de Roma)

11:15 Diálogo cos relatores

15:30 Profundización temática por grupos lingüísticos (francés, inglés, italiano, polaco, portugués, español e alemán).

En grupos de 30-50 persoas, serán tratados os seguintes temas:

1. A mistagoxía, introdución experiencial e sapiencial ao misterio de Cristo

2. Linguaxe narrativa e simbólica

3. Revivir a historia da salvación: ano litúrxico e catequese

4. O domingo, fundamento e núcleo de todo o ano litúrxico (SC 106)

5. Anuncio da vida eterna: vivir a esperanza

Sábado, 22 de setembro de 2018

9:00 Oración

9:15 Relatorio: O Catecumenado, un desafío para a evanxelización (Sra. Claire Bernier, Delegada Episcopal para a Doutrina da Fe, Diocese de Angers – Francia)

10:00 Diálogo cos relatores

11:00 Concerto: Gran Coro Hope de Turín

11:45 Intervención do Papa Francisco

15:00 Mesa Redonda: A piedade popular, unha forma de evanxelización

17:00 Lectio divina (P. Fidel Oñoro, CJM ex Director do Centro Bíblico Pastoral para América Latina do CELAM)

17:45 Conclusións do Congreso (Mons. Octavio Ruiz Areas, Secretario do PCPNE)

Domingo, 23 de setembro ás 10:30 Santa Misa na Basílica de San Pedro

Está claro!

As persoas que lemos podemos atopar textos que son clarificadores para un mellor coñecemento da realidade. A continuación transcribo un que podería deixalo como se fose meu, pero considero máis oportuno neste momento facelo como cita literal:

“Salta ós ollos de todos, en primeiro lugar, que nos nosos tempos no só se acumulan riquezas, senón que tamén se acumula unha descomunal e tiránica potencia económica en mans duns poucos, que a maior parte das veces non son donos, senón só custodios e administradores dunha riqueza en depósito, que eles manexan á súa vontade e arbitrio.

Dominio exercido da maneira máis tiránica por aqueles que, tendo nas súas mans o diñeiro e dominando sobre el, apodéranse tamén das finanzas e dominan sobre o crédito, e por esta razón administran, diríase, o sangue do que vive toda a economía e teñen nas súas mans así como a alma da mesma, de tal xeito que ninguén pode nin aínda respirar contra a súa vontade.

Esta acumulación de poder e de recursos, nota case característica da economía contemporánea, é o froito natural da ilimitada liberdade dos competidores, da que sobreviviron só os máis poderosos, o que con frecuencia é tanto como dicir os máis violentos e os máis desprovistos de conciencia.

Tal acumulación de riquezas e de poder orixina, á súa vez, tres tipos de loita: lóitase en primeiro lugar pola hexemonía económica; establécese logo o rudo combate para apoderarse do poder público, para poder abusar da súa influenza e autoridade nos conflitos económicos; finalmente, pugnan entre si os diferentes Estados, xa porque as nacións empregan a súa forza e a súa política para promover cada quen os intereses económicos dos seus súbditos, xa porque tratan de dirimir as controversias políticas xurdidas entre as nacións acudindo ó seu poderío e recursos económicos.

Ultimas consecuencias do espírito individualista na economía son esas que vós mesmos no só estades vendo, senón tamén padecendo: a libre concorrencia destruíuse a si mesma; a ditadura económica apoderouse do mercado libre; por conseguinte, ó desexo do lucro sucedeu a desenfreada ambición de poderío; a economía toda fíxose horrendamente dura, cruel, atroz…”

Este texto téñoo empregado nas miñas actividades en diversos contextos. Cando pregunto quen será o seu autor as respostas son do máis plural e incorrectas. Pouco despois da crise de 2008 e do rescate que se fixo de certas institucións de crédito, dixéronme nalgún claustro de profesores que describía a situación económica tal e como era. Nalgunha exposición formativa que  teño feito, onde había persoas que si tiñan lido o documento do que procede o texto, non lograron recoñecelo.

Isto lémbrame o que lle sucedeu a Guillermo Rovirosa segundo nos contou un gran amigo seu. Rovirosa na metade do século pasado fixera un artigo para unha revista da diocese de Madrid e o censor tacháralle moitas liñas e parágrafos. Cando Rovirosa viu as correccións díxolle que lle acababa de ensinar o moito que lle faltaba para ser fiel ó maxisterio da Igrexa, porque en todo o tachado non había nada do escrito por el, senón que eran afirmacións literais do maxisterio. Entón o censor comentoulle que deberían ir os textos do maxisterio entre comiñas, ó que Rovirosa respondeu que non, pois el quería facer pensamento propio as ensinanzas da Igrexa. Por iso ten lóxica, e non nos debería estrañar, que Guillermo Rovirosa estea hoxe en proceso de beatificación na Igrexa.

Certamente que hoxe tamén moitos cristiáns suprimiriamos o texto que citei antes, porque non o considerariamos concordante coa fe cristiá. De feito non está incluído en diversos programas de formación cristiá. O texto pertence á encíclica Quadragesimo Anno de Pío XI, números 105 – 109. Do texto suprimín as palabras que teñen por finalidade dirixirse ós lectores e personalizalos, e que son: “venerables irmáns e amados fillos” (nº 109), pero que non engaden nada ó contido da citada encíclica papal.

Finalmente, tamén sorprende que este texto non apareza citado por persoas de fóra da Igrexa e que, a min non me cabe dúbida, estarían de acordo cos contidos destas afirmacións do papa Pío XI, ou acaso estou esaxerando?

Antón Negro

Delegado Episcopal de Cáritas

25 aniversario da Adoración Nocturna Feminina de Lalín

 No ano 1993 comezaba en Lalín unha sección da Adoración Nocturna Feminina. Transcorridos 25 anos de tal fundación, celébrase o vindeiro 8 de setembro ás 19 horas na igrexa de Santa María das Dores.

 O Consello Diocesano da Adoración Nocturna Feminina Española en Lugo pon a disposición de adoradores, familiares e amigos un autobús para asistir á conmemoración. Sairá ás 17 horas do sábado 8 de setembro da praza de Bretaña, con paradas diante do edificio da Xunta e na Fonte dos Ranchos. Para reservar praza chamar a un dos seguintes teléfonos: 982 246 936 (Mª José), 982 202 463 (Anuncia).

Semana de Formación Permanente dos Cregos de Galicia

O luns 10 de setembro comezan as Xornadas Sacerdotais de Poio, co seguinte programa:

Luns 10

11 h Acollida

11:30 h Oración inicial

12 h Primeiro relatorio: O Evanxeo da familia: alegría para o mundo, por Mons. Carlos Simón Vázquez

13:15 h Diálogo co relator

14 h Comida

16:30 h Segundo relatorio: A familia, principio pastoral, suxeito activo e responsable da Evanxelización, por Mons. Carlos Simón Vázquez

18 h Descanso

18: 30 h Obradoiros

  • Novo paradigma da iniciación cristiá

Rodríguez Basanta (Vicario Xeral de Mondoñedo-Ferrol).

  • Proxecto Evanxelizando: Mozos evanxelizando a mozos. (Experiencia da Arquidiocese de Santiago. Carolina Buceta e Cristina Cons).

  • Desafíos dunha nova pastoral vocacional (Delegados de pastoral vocacional de Galicia).

20:30 – Vésperas – Eucaristía.

21:30 Cea.

22:30 Cine. Película presentada polo Rvdo. Sr. D. Francisco José Prieto Fernández (Vicario para a Nova Evanxelización da Diocese de Ourense).

Martes, 11 de setembro:

8:30 – Laudes – Eucaristía.

9:30 Almorzo.

10:30 3ª Relatorio: Educación no amor e novas tecnoloxías: Claves do servizo ás novas tecnoloxías, por Mons. Carlos Simón Vázquez.

12:00 Descanso.

12:30 Obradoiros: Repítense os do día anterior.

14:00 – Comida. Descanso.

15:30 Excursión-Convivencia: Itinerario pola Ría de Arousa.

21:30 – Cea.

Mércores, 12 de setembro:

8:30 – Laudes – Eucaristía.

9:30 Almorzo.

10:30 4ª Relatorio: Educación afectivo sexual para os mozos. Relatores: D. Martiño Rodríguez González e D. José Manuel Domínguez Prieto.

12:00 – Descanso.

12:30 Diálogo cos relatores.

13:30 – Clausura.

14:00 – Comida.

A terceira xornada do Encontro Mundial da Familia (III)

O venres 24 de agosto o tema que vehicularía o día era: a esperanza.
Ás 10, no lugar do Congreso pastoral, comezaba a primeira presentación. Sempre había como unhas seis ou sete propostas, contando case todas con tradución simultánea en diversos idiomas. Nós fomos escoitar ó grupo Santa Teresa de Jesús que a diocese de Toledo creou para acompañar a mulleres separadas. Pareceunos unha magnífica idea a creación deste grupo así como os vínculos espirituais e humanos que de aquí nacen. Puidemos escoitar uns testemuños desgarradores pero cheos de esperanza. O feito que máis destacaron estas mulleres foi a importancia de rezar polos seus ex-maridos e de ensiñarlles ós seus fillos a amar a seus pais, a pesar do divorcio. Aquilo provocou entre nolos dous unha boa e longa conversación sobre como vivimos a realidade do divorcio nos ámbitos pastorais nos que servimos e como axudamos ás familias.
A seguinte mesa redonda trataba sobre os retos do matrimonio hoxe. A moderadora era unha das subsecretarias da Congregación de laicos, familia e vida, e participaron matrimonios e un sacerdote relatando a súa experencia e traballo neste campo, facendo tamén unha descrición de tódolos retos que se presentan, entre eles a relación coa tecnoloxía e a comunicación familiar.
Tódalas tardes, despois de xantar, había un relator principal e testemuños de familias procedentes de sitios en dificultade, pobreza ou guerra. O venres puidemos escoitar ó Nuncio Apostólico en Siria, o cardeal Mario Zenari. Falounos da esperanza e a caridade que viven as familias, especialmente na zona de Siria. Era doloroso escoitar os testemuños que relataba; pero, ó mesmo tempo, era reconfortante descubrir que en todos eles alzábase unha Luz, unha Esperanza: Xesús.
O resto da tarde visitamos Dublín. Seguímonos atopando moitos españois que nos axudaban e que conversaban con nós. Ademais, en Irlanda a xente é acolledora e moi educada.
Rematamos o día celebrando a Eucaristía xunto co rezo de vésperas e encomendando a todos os que nos pediron que rezásemos por eles e, dun xeito especial, ás familias.
Nicolás Susena
Sacerdote de Lugo
A %d blogueros les gusta esto: