Despois de máis de 100 horas de curso sobre pedagoxía e didáctica da relixión, fai case que un carto de século nunha recoñecida universidade castelá, a conclusión que un servidor sacou, de todas aquelas tardes e mañás de estudo e traballo dun mes de agosto realmente caluroso, non puido ser outra que: “bueno, pero ya se sabe, enseñar religión es enseñar religión”. Moitos obxectivos, contidos, actividades e avaliacións cos seus criterios e principios, moitos currícula…pero ao final…o de sempre…
Non é dificil decatarse de que hai unha perspectiva de comprensión da materia de relixión como de unha maría , dotada de importancia académica e seriedade docente e discente máis que xustiña.
Qué é a clase de relixión?
É sabido que a lexislación española contempla as ensinanzas das relixións na escola. Non entraremos nese asunto agora; tampouco no dereito constitucional sobre a libre elección de ensino. Entraremos só na importancia de que tomemos en conta, dende tódolos ámbitos e puntos de vista, a relevancia da presenza da materia de relixión como materia escolar.
Despois dun carto de século ligado ao ensino da relixión en distintas etapas e en variadas modalidades; despois de moitos cursos de formación recibidos e impartidos, organizados, asesorados e dirixidos….aínda me sorprendo de que en moitos ambientes da nosa sociedade perdura a idea do pouco ou nulo valor académico da materia de relixión.
Pois ben, a materia de relixión, de libre elección para o alumnado, conta cun currículo académico da mesma entidade que o resto de materias, cos seus contidos, estándares de aprendizaxe e demáis elementos normativo- prescriptivos.
Que se traballa na materia? Dun xeito resumido diremos que o alumnado que cursa a materia de relixión, en secundaria e bacharelato, obterá uns conceptos clave acerca da orixe da relixión, a concepción da divinidade, a pregunta polo sentido da vida, a diversidade das relixións na historia e na actualidade, a persoa de Xesucristo, a historia da Igrexa,.a Biblia, a arte…
Tamén poderá traballar os principios básicos da ética cristiá e as súas ofertas para a persoa, a xustiza social, a solidariedade, a construción dun mundo máis xusto e libre…e desenvolverá uns estándares de aprendizaxe similares aos do resto das materias.
A pouca carga horaria da que goza a materia non quere dicir que neses poucos espazos e tempos non se poida traballar, aprender e contribuír ao logro das competencias clave do alumnado.
Eso sí, en todo caso, como lle digo ao meu alumnado ao comezo de cada curso escolar: benvidos a esta materia, é : La de Dios!!!!
Queque Bayo
Profesor de Relixión