Corpus

Queridos irmáns,

O vindeiro domingo 23 de xuño celebraremos de novo cheos de alegría a gran festa do Corpus Christi. Neste día expresaremos publicamente o íntimo da nosa fe en Xesucristo, a quen recibimos de corazón como verdadeiro Señor, de quen aceptamos a comuñón do seu Corpo e do seu Sangue, cuxa vitoria alcanzada na cruz e a resurrección dura para sempre. E, ao mesmo tempo, honrando a Xesús Sacramentado, lembraremos que a caridade é o principio e o camiño dunha vida plenamente humana; pois vémola realizada en El, que se entregou por nós, e participamos dela, entrando en comuñón con El e deixándonos conducir polo seu Espírito de amor.

O día de Corpus é o día da Caridade, que encheu o Corazón do Señor e ha de encher o noso, e renovar o mundo. Non poderiamos profesar a nosa fe no misterio da Eucaristía, dar testemuño solemne dela na festa do Corpus, e non recoñecer a Xesús presente no irmán e no pobre. Celebramos este día o misterio da caridade máis real, contemplámola no Santísimo e alimentamos con ela a nosa vida; non podemos contradicila, negala ante o irmán necesitado.

Tamén cando este ano, o domingo da oitava de Corpus, se festexe na nosa Catedral o 350 aniversario da Ofrenda do Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento, estaremos celebrando este misterio de Caridade, a realidade deste Amor perenne, da Comuñón ofrecida como fundamento do noso existir, dos nosos valores máis íntimos, da nosa esperanza nesta terra. Proclamaremos a nosa certeza dunha vida sen medo á morte, que atravesa os séculos vencedora da mentira e a inxustiza; que nos fai esperar polos nosos seres queridos, polos nosos irmáns, non só 350 anos, senón por toda a eternidade.

O culto eucarístico sustentou desde sempre a vida das nosas parroquias e pobos, e constituíu como un lugar, unha escola de caridade, de convivencia e de cercanía fraterna. Ante a Eucaristía sabemos que somos coñecidos, que somos amados polo Señor, e que temos todos unha misión no mundo que só se cumpre na caridade. Xesús Sacramentado chama constantemente a cada un para desenvolver e poñer en acción os seus talentos, a non paralizar a caridade, dándolle forma segundo esixa a realidade da vida.

Con ocasión do aniversario da Ofrenda e contemplando así tamén o inevitable paso do tempo, quixera lembrar en particular nesta festa de Corpus aos anciáns e a todos aqueles que están enfermos – no corpo e na alma–, aos que senten con maior urxencia a necesidade de esperanza. En efecto, “a todos e a cada un diríxese o chamamento do Señor: tamén os enfermos son enviados como obreiros a súa viña. O peso que oprime os membros do corpo e menoscaba a serenidade da alma, lonxe de retraelos do traballar na viña, chámaos para vivir a súa vocación humana e cristiá e a participar no crecemento do Reino de Deus con novas modalidades, mesmo máis valiosas” (San Xoán Paulo II, ChL 53).

Para a fe verdadeira ningunha vida é insignificante, como indica a campaña de Cáritas dicindo a cada un: “Pon en marcha o teu compromiso para mellorar o mundo”. Cáritas, que é a Igrexa no seu servizo de diaconía, lémbranos que temos unha misión encomendada polo Señor, que será un ben para os nosos irmáns, a nosa sociedade e a “casa común” en que vivimos, e que todos somos necesarios.

A celebración do Corpus Christi, que nos axuda a manter viva a memoria do Amor do Señor, a gardar a fe e a esperanza no seu Nome, ensínanos ao mesmo tempo a recoñecer o valor único de cada persoa humana, feita a imaxe e semellanza de Deus, a non desprezar a ningunha, a tratala con maior amor canto máis necesitada se atope.

Contemplemos ao Santísimo estes días non só no bulicio da festa, senón tamén no silencio do corazón. Deste xeito aprenderemos a escoitar a palabra do Señor e a voz dos irmáns, poderemos adoralo a El e buscar o mellor modo de amar ao próximo.

Que a celebración e a solemne procesión deste ano sexa ante todo unha acción de grazas a Deus polo don inmenso do Corpo do seu Fillo, por Xesús Sacramentado. Pidámoslle que renove a nosa fe, que dirixa o noso corazón na súa caridade; e encomendémoslle con confianza o ben dos nosos seres queridos e do noso pobo.

Que este día de Corpus o Señor bendiga a cada un, ás nosas casas e familias!

Feliz festa de Corpus Christi!

+ Alfonso Carrasco Rouco

Bispo de Lugo

Benqueridos irmáns,

Un ano mais o ciclo da nosa liturxia convídanos a celebrar solemnemente a festa do Corpus Christi, que é tamén o Día Nacional da Caridade, e a recoñecer así con gratitude a Presenza real de Cristo nas nosas vidas.

Na Sagrada Forma, que neste día adoramos publicamente, faise presente o Señor Xesús como alimento da nosa condición de Fillos de Deus, que nos permite vivir na unidade con El e como irmáns entre nos. Festexamos así á luz do sol o misterio do que fala aquela veliña que está acendida todos os días ao lado do Sagrario nas nosas parroquias, a Presenza salvadora de Cristo baixo as especies de pan e de viño, como amor divino que ilumina e guía o noso diario vivir fraternal.

Neste Día estamos especialmente invitados a deixar que a caridade impregne e dea forma ás nosas relacións e a toda a nosa vida, nas familias e nas aldeas, vilas ou cidades. As nosas Cáritas -e todas as outras actividades caritativas das nosas parroquias­- axúdannos a gardar viva en nós esta conciencia, a saber que Cristo está presente en cada irmán, e en primeiro lugar en quen máis necesita de nós, por ser pobre, perseguido ou refuxiado, por estar enfermo, por sentirse abandonado ou só, por ter problemas, ás veces causados polo propio pecado. Adorando ao Santísimo Sacramento, a entrega do Señor pola nosa salvación, teremos sempre certeza de que servir ás persoas que sofren é servir ao mesmo Cristo.

Podemos recordar a este respecto unhas palabras do Papa Paulo VI, de quen se vai recoñecer oficialmente a santidade o próximo 2 de outubro, pronunciadas na Santa Misa do 23 de agosto de 1968 no Congreso Eucarístico de Bogotá:

“Viñemos a Bogotá para render honra a Xesús no seu misterio eucarístico …, chegando tamén agora ata aquí para celebrar a presenza do Señor entre nós, no medio da Igrexa e do mundo, nas vosas persoas. Sodes vós un signo, unha imaxe, un misterio da presenza de Cristo. O sacramento da Eucaristía ofrécenos a súa escondida presenza, viva e real; vós sodes tamén un sacramento, é dicir, unha imaxe sagrada do Señor no mundo, un reflexo que representa e non esconde o seu rostro humano e divino. … Toda a tradición da Igrexa recoñece nos Pobres o Sacramento de Cristo, non certamente idéntico á realidade da Eucaristía, pero si en perfecta correspondencia analóxica e mística con ela. Polo demais Xesús mesmo díxonolo nunha páxina solemne do evanxeo… (Cf. Mt 25, 35 ss)”.

O lema das Cáritas Españolas para este Día Nacional da Caridade é, “O teu compromiso mellora o mundo”. Quere ser expresión daquela mesma caridade que todo o soporta e que non acaba nunca, coa que o Señor se entregou por nós e que nos comunica sempre na Eucaristía. Nela Xesús Sacramentado renova sempre o mandato de continuar a súa misión, ir a predicar a Boa Nova da Salvación con palabras e con feitos a todas as xentes, con especial atención aos máis pobres.

Na festividade de Corpus celebramos a alegría da constante presenza de Cristo na nosa historia, da súa cercanía agarimosa. Que este sexa un día para darlle as grazas, para pedirlle que renove a nosa fe e nos dea saber imitalo na vida, para confiarlle o noso ben, o dos nosos seres queridos e o do noso pobo.

Que neste día de Corpus o Señor bendiga a cada un, as nosas casas e familias!

Feliz festa do Corpus Christi!